Nowy numer „Przekroju” już dostępny!
Kup tutaj
Wizje roślin – krwawnik pospolity Wizje roślin – krwawnik pospolity
i
"Köhler's Medizinal-Pflanzen", 1897 r., Franz Eugen Köhler
Wiedza i niewiedza

Wizje roślin – krwawnik pospolity

Robert Rient
Czyta się 8 minut
Robert Rient:
Urodzony w Szklarskiej Porębie, dziennikarz i pisarz, autor reportażu „Świadek” wydanego również w Ameryce, powieści „Duchy Jeremiego” i książki „Przebłysk. Dookoła świata – dookoła siebie”. Twórca przekrojowych cykli: „Letnie oświecenie”, „Istoty rzadziej spotykane” i „Ludzie listy piszą”.

Zwany jest żołnierskim zielem, gdyż od wieków był stosowany na rany, skaleczenia i obrzęki. Opatrunek ze świeżych roztartych liści nie tylko działał odkażająco, lecz także hamował krwawienie. Są również tacy, którzy sądzą, że liście krwawnika przed przyłożeniem do rany najlepiej przeżuć w ustach, zmieszać ze śliną.

Krwawnik pospolity znany jest też jako rannik, twardziec, złotnica, kruownik, krwawnica, krfawczyk, zeniszeń, pokrętnik czy krzewnik. Jego łacińskie imię brzmi Achillea millefolium. Słowo milia oznacza tysiąc, millefolium w swobodnym tłumaczeniu może znaczyć: tysiąc liści. Określenie to nawiązuje do misternej budowy liści krwawnika, który na wsiach nazywany był właśnie stolist albo tysiąclist. Z kolei słowo Achillea zdaniem niektórych nie dotyczy obecnej w roślinie achillicyny, tylko nawiązuje do Achillesa, który miał używać ziela do opatrywania ran swoich żołnierzy. Powszechnie występująca roślina, przez wielu uznawana za chwast, tak naprawdę jest niezwykle silnym, pożytecznym i prostym w przygotowaniu lekarstwem.

Charakterystyka i występowanie

Krw

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj
Robert Rient:
Urodzony w Szklarskiej Porębie, dziennikarz i pisarz, autor reportażu „Świadek” wydanego również w Ameryce, powieści „Duchy Jeremiego” i książki „Przebłysk. Dookoła świata – dookoła siebie”. Twórca przekrojowych cykli: „Letnie oświecenie”, „Istoty rzadziej spotykane” i „Ludzie listy piszą”.
Data publikacji: 30.04.2020

Czytaj również:

Moralność jogi Moralność jogi
i
rys. Marek Raczkowski
Promienne zdrowie

Moralność jogi

Natalia Domagała
Natalia Domagała:

Pisarka i badaczka pochodzenia polskiego, mieszkająca w Londynie i pracującą w dziedzinie polityki cyfrowej. Jej zainteresowania badawcze obejmują socjalizm, antropologię miejską, kwestie płci, technologie oraz rozwój gospodarczy. Posiada tytuł magistra w dziedzinie lokalnego rozwoju gospodarczego z London School of Economics oraz licencjat z antropologii i mediów z Goldsmiths, University of London.

 

Kiedy w życiu nie wszystko idzie po naszej myśli, pamiętajmy, że wciąż możemy mieć kontrolę nad tym, co najważniejsze: nad swoim ciałem, umysłem i reakcjami na to, co przyniesie nam los.

Dla wielu osób to właśnie joga staje się sposobem na zachowanie zdrowia fizycznego i psychicznego. Może ona pomóc osiąg­nąć harmonię oraz odnaleźć głębszy sens życia – zarówno na płaszczyźnie osobistej, jak i zawodowej. Chociaż jej tradycyjnym celem jest duchowe oświecenie, coraz częściej dostrzega się bardziej przyziemne, ale nie mniej istotne korzyści. Dzięki jodze można nawiązać autentyczny kontakt z samym sobą. Pozycje jogiczne, czyli asany, pomagają rozluźnić ciało po długim dniu w pracy, a techniki oddechowe – pranajama – wyzwolić energię i ukoić system nerwowy. Joga uczy też akceptacji; pozwala pogodzić się ze światem i czynnikami, które nie zależą od nas. Uczy szacunku do swojego ciała i umysłu.

Czytaj dalej