Książki potrafią zabijać. Z Królowej Margot Aleksandra Dumasa i z Imienia róży Umberta Eco znamy tomy o stronicach dosłownie nasączonych trucizną, których dotykanie prowadziło nieostrożnego czytelnika do zgonu. I nie jest to tylko wymysł powieściopisarzy. W ubiegłym roku trzy rzadkie księgi historyczne z XVI i XVII w., mające okładki nasączone trującymi związkami chemicznymi, znaleziono w kolekcji bibliotecznej Uniwersytetu Południowej Danii w Odense.

Do odkrycia doszło przypadkiem. Zauważono, że okładki tych ksiąg zrobiono ze zrecyklingowanych pergaminów z tekstami starożytnymi. Postanowiono więc je odcyfrować. Gdy zabrano je na badania, okazało się, że odczytanie uniemożliwia gruba warstwa nałożonej na okładki farby, zwanej zielenią paryską. Zawiera ona właśnie związki arsenu. Póki w XIX w. nie uświadomiono powszechnie jej szkodliwości, była stosowana do barwienia m.in. tkanin. Prawdę mogli znać już wcześniej skrytobójcy eksperymentujący z truciznami. Najpewniej jednak księgi z Odense nie zostały zatrute celowo, jak te z Królowej Margot i z Imienia róży. Co nie zmienia faktu, że ich użytkownicy mogli drogo zapłacić za swój czytelniczy zapał…