Pewnego razu uczeń poprosił mistrza zen Shunryu Suzukiego (1904–1971), jednego z pierwszych nauczycieli buddyzmu mieszkających i pracujących na Zachodzie, o przedstawienie esencji buddyzmu „w pigułce”. Prośba to na pierwszy rzut oka dość absurdalna, wziąwszy pod uwagę bogactwo myśli buddyjskiej, rozwijającej się od tysiącleci i po drodze wchodzącej w symbiozę z różnymi kulturami, a mimo to Suzuki dał odpowiedź, rzeczywiście zwięzłą. Rzekł tylko: „wszystko się zmienia”.

Tylko tyle? Można powiedzieć, że nic w tym odkrywczego. Wystarczy wyjrzeć przez okno albo popatrzeć na własną twarz w lustrze. Owszem, wszystko się zmienia, jedne materialne formy przechodzą w inne, coś się kończy, coś zaczyna, ktoś rodzi się, ktoś umiera, zmieniają się relacje, uczucia, a nawet poglądy (choć akurat te ostatnie bywają szczególnie trwałe). Coś rośnie, coś ulega rozpadowi, wschodzi słońce, zapada noc.