Ślady to – zgodnie z definicją – „znaki świadczące o tym, że coś istniało lub działo się”. Dowód obecności. Potwierdzenie udziału. Takimi śladami są fotografie, które dokumentują istnienie ludzi, sytuacji, chwil. To swego rodzaju engramy, które powstają pod wpływem określonych bodźców i przeżyć.
Projekt jest oparty na fotografiach archiwalnych zakupionych w banku zdjęć. Większość z nich pochodzi z amerykańskich archiwów z lat 50. i 60. XX w. Scenki rodzinne, pamiątki z wakacji, życie codzienne. Trudno określić, czy są spontaniczne, czy od początku do końca wykreowane. Nie wiemy, jakie są prawdziwe powiązania między postaciami na zdjęciach, możemy się tylko domyślać, ile prawdy jest w ich gestach i spojrzeniach. Kim są lub byli ludzie na fotografiach: czy to aktorzy wcielający się w członków szczęśliwych rodzin, czy autentyczne osoby, których fotografie wystawiono na sprzedaż w banku zdjęć? Niektórzy obecni, inni znikający z obrazów, ale zawsze zostawiający ślad. Obrazy, rozmaicie modyfikowane, obrastają w nowe treści; wspomnienia o ludziach i sytuacjach ulegają przekształceniom i stopniowo się zacierają. (tekst: Weronika Gęsicka)
Weronika Gęsicka (ur. 1984)
Fotografia jest głównym obszarem działań artystki, choć ważne miejsce w jej twórczości zajmują też formy przestrzenne. Gęsicka podejmuje tematy dotyczące pamięci i mechanizmów jej działania. Interesują ją związane z tym teorie naukowe i pseudonaukowe. Pracuje również z materiałami archiwalnymi – przypadkowo znalezionymi w Internecie oraz pochodzącymi z banków zdjęć, archiwów policyjnych czy prasy. Ukończyła Wydział Grafiki ASP w Warszawie oraz Akademię Fotografii. Stypendystka MKiDN (2008 r.). Wielokrotnie nagradzana. Jej cykl Ślady, który w 2016 r. znalazł się w finale ShowOFF festiwalu Miesiąc Fotografii w Krakowie i Prix Levallois we Francji, zyskał ogromne uznanie na całym świecie.
