Przechodź spokojnie przez zgiełk i pośpiech i pamiętaj, jaki spokój znaleźć można w ciszy.
O ile to możliwe, bez wyrzekania się siebie, bądź na dobrej stopie ze wszystkimi.
Wypowiadaj swą prawdę spokojnie i jasno i wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych; oni też mają swą opowieść.
Unikaj głośnych i napastliwych, są udręką ducha.
Porównując się z innymi, możesz stać się próżny i zgorzkniały, bowiem zawsze znajdziesz lepszych i gorszych od siebie.
Niech twoje osiągnięcia, zarówno jak plany będą dla ciebie źródłem radości.
Wykonuj z serca swoją pracę, jakkolwiek byłaby skromna; ją jedynie naprawdę posiadasz w zmiennych kolejach losu.
Bądź ostrożny w interesach: na świecie bowiem pełno oszustwa.
Niech ci to jednak nie zasłoni prawdziwej cnoty; wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie pełne jest heroizmu.
Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia. Ani też nie podchodź cynicznie do miłości: albowiem wobec oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trawa.
Przyjmuj spokojnie, co lata doradzają, z wdziękiem wyrzekając się rzeczy młodości.
Rozwijaj siłę ducha, by mogła osłonić cię w nagłym nieszczęściu. Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.
Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny.
Jesteś dzieckiem wszechświata, nie mniej niż drzewa i gwiazdy masz prawo być tutaj.
I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie, wszechświat bez wątpienia jest na właściwej drodze.
Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek ci się on wydaje, czymkolwiek się trudzisz i jakiekolwiek są twe pragnienia, w zgiełkliwym pomieszaniu życia zachowuj pokój ze swą duszą.
Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat. Bądź uważny. Dąż do szczęścia.
Utwór pochodzi z książki Kazimierza Jankowskiego Hipisi. W poszukiwaniu ziemi obiecanej, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1972. Publikacja za zgodą Piwnicy pod Baranami.
Czytaj również:
