Jesieniara – zdobywczyni drugiego miejsca w ostatnim konkursie na Młodzieżowe Słowo Roku. Oznacza miłośniczkę jesieni, ale nie taką, która jesienią rusza z plecakiem, aby podziwiać rudziejące o tej porze roku zbocza gór. Jesieniara może się ruszyć do parku, otulona w ciepły płaszczyk, lecz woli zostać w domu, owinąć się kocem i popijać kakao z pianką, przegryzając je ciasteczkiem dyniowym. Bo dynia to u nas symbol wczesnej i słonecznej jesieni.

Na przykładzie jesieniary widać, że stereotyp jest często ważniejszy od znaczenia wyrazu albo inaczej – że stereotyp to najważniejszy składnik znaczenia. „Kociaki siedziały w barze” – można powiedzieć, zwłaszcza jeśli się jest mężczyzną i miłośnikiem barów, ale kto by to zrozumiał, gdyby miał tylko taką wiedzę o kotach, jaką zapisano w słownikach: „Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie”. Słowniki rzadko uwzględniają w pełni stereotyp słowa, czyli wyobrażenie typowego desygnatu, owego „czegoś”, na co słowo wskazuje.