
Jeżówka to jeden z najsilniejszych kwiatów rosnących na ziemi. Zanim wynaleziono antybiotyki i inne syntetyczne leki, ekstrakty z jeżówki były niezwykle popularne w leczeniu infekcji, regeneracji i uodpornianiu organizmu.
W stanie naturalnym i dzikim rośnie na wschód od Gór Skalistych w Ameryce Północnej. Wiedzę o roślinie przejęliśmy od Indian, którzy od wieków korzystali z jej właściwości leczniczych. Komanczowie mieli jej używać w przypadku bólów gardła i zębów. Siuksowie – przy stanach zapalnych i wściekliźnie. Biali osadnicy sprowadzili jeżówkę do Europy wraz z innymi roślinami leczniczymi. Obecnie uprawiana jest również w Kanadzie i Azji, a z jej liści, łodygi i korzeni sporządza się szereg mikstur, ekstraktów i leków.
Jeżówka purpurowa
W ziołolecznictwie wykorzystuje się trzy odmiany: jeżówkę purpurową (Echinacea purpurea), jeżówkę wąskolistną (Echinacea angustifolia) oraz jeżówkę bladą (Echinacea pallida) – głównie jako lek pobudzający odporność. „Jeżówka