„Human Design nie jest religijne, nie jest duchowe ani nie jest też moralistyczne, nie jest żadną z tych rzeczy. Jest po prostu mechaniczne” – miał powtarzać Alan Krakower vel Ra Uru Hu, wynalazca metody samopoznania inspirowanej rozlicznymi systemami wiedzy mistycznej.
Krakower mówił też, że nie wpadł na pomysł stworzenia tego systemu sam, ale miał spotkanie z tzw. Głosem, które trwało osiem dni i osiem nocy. To „Głos” podpowiedział mu, gdzie powinien zajrzeć, jeśli chce zrozumieć samego siebie. „Często określane jako nauka o przebudzeniu i nauka o różnicowaniu, [Human Design] otwiera przed nami możliwość uświadomienia sobie i zaakceptowania tego, że zostaliśmy specjalnie zaprojektowani – różnimy się w tym względzie od innych. Eksperymentowanie z doświadczeniem siebie jako istot wyjątkowych potrafi zmienić nasze życie. Staje się ono o wiele bardziej interesujące i satysfakcjonujące. Z perspektywy osobistej Human Design może okazać się niezwykle wartościowy – co potwierdzą wszyscy, którzy mieli szczęście poznać swój projekt” – czytamy na stronie www.human.design.
Choć niepoparty żadnymi badaniami naukowymi, system czytania własnej osobowości zdobywa coraz większe zainteresowanie. I – co ważniejsze – większość opisanych w nim cech zgadza się z subiektywnym odczuciem własnego zachowania.
Krakower, urodzony w Kanadzie, wiódł dość burzliwe życie: rozwody, częste zmiany pracy, używki, hipisowskie doświadczenia lat 60. i 70. XX w., spontaniczne podróże. Podczas jednej z nich, na Ibizie, w 1987 r. usłyszał wspomniany „Głos”. Krakower przyjął po tym doświadczeniu imię Ra Uru Hu i w osiem kolejnych dni stworzył narzędzie pozwalające zrozumieć nasze unikatowe talenty oraz predyspozycje, a co za tym idzie ‒ podejmować decyzje zgodne z „wewnętrznym ja”.
Human Design nie przynależy w pełni do żadnej filozofii ani religii. Czerpie jednak z wielu źródeł wiedzy mistycznej: astrologii, I Ching, świętych ksiąg hinduizu oraz kabały. W efekcie powstaje horoskop naszej osobowości, ale w formie wykresu ciała zawierającego 64 heksagramy rozmieszczone w różnych punktach, tzw. centrach, odpowiadających czakrom (jeśli przyjmiemy terminologię jogi). System zakłada, że każdy człowiek ma unikalną kombinację cech energetycznych, które wpływają na jego osobowość, decyzje, relacje i życie. Ten wzór pomaga lepiej zrozumieć siebie i podejmować decyzje w zgodzie z własną naturą.
Podsumowują one właściwości natury człowieka w kontekście przyrody, podobnie jak 12 znaków Zodiaku, które wyrażają archetypowe postawy człowieka względem cykli natury. W systemie Human Design człowiek jest istotą posiadającą dziewięć centrów: koronę, Akaszę, gardło, serce podzielone na dwa naczynia, śledzionę, splot słoneczny i sakralny oraz korzeń.
Połączenia między centrami na wykresie-mapie mają nawiązywać do metafizycznych wymiarów w kabalistycznym Drzewie Życia. Centra mogą być połączone ze sobą – lub nie – specjalnymi kanałami i bramkami, których jest ogromna liczba, a każda odpowiedzialna jest za konkretne aspekty psychiczne, emocjonalne albo energetyczne.
Dzięki informacjom zawartym na mapie możemy nie tylko rozpoznać, jacy jesteśmy, ale także ‒ znając „niebezpieczeństwa” i tendencje własnych zachowań ‒ świadomie wybierać ścieżki pomagające uniknąć tego, co nam nie służy. Albo przynajmniej zdać sobie sprawę, z czym nie jest nam po drodze.
Krakower wyróżnił pięć podstawowych typów ludzkich: Projektor, Reflektor, Generator, Manifestujący Generator i Manifestor. Każdy z typów ma inny charakter i sposób działania. Główną cechą Projektorów (według założeń systemu typ ten ma 22% populacji) jest zdolność rozumienia innych; osoby te doskonale odczytują ludzką energię i potrafią nią zarządzać. Reflektorzy – stanowiący zaledwie 1% ludzkości – to prawdziwe kameleony. Chłoną energię otoczenia niczym gąbka i odzwierciedlają wszystko, co dostają od innych. Z tego powodu Reflektorowi bardzo trudno jest poznać samego siebie. Generatorzy (36% ludzi) to energetyczna siła napędowa świata. Działają najskuteczniej wtedy, gdy nie inicjują działań samodzielnie, lecz odpowiadają na potrzeby innych. Kluczowe jest jednak, aby działali zgodnie z wewnętrznym sygnałem – głosem trzewi. Jeśli podejmą działanie bez wewnętrznego „tak”, pojawia się frustracja spowodowana działaniem bez przekonania. Chociaż Manifestujący Generatorzy (32% ogółu) są bardzo podobni w swojej strukturze do Generatorów (powinni działać, kiedy brzuch mówi „tak”), istotą ich istnienia jest zaufanie, że życie samo zadba o właściwy bieg wydarzeń; pozwalają rzeczom toczyć się naturalnie i bez presji. Manifestor zaś (9% populacji) musi mieć totalną kontrolę nad swoim życiem. Jego potrzeba wolności jest nieskończona.
Obok pięciu podstawowych typów ludzkich Human Design wyróżnia też 12 profili: 6/2 (wzór do naśladowania/pustelnik), 5/1 (heretyk/śledczy), 4/6 (oportunista/wzór do naśladowania), 3/6 (męczennik/wzór do naśladowania) oraz 6/3 (wzór do naśladowania/męczennik), 3/5 (męczennik/heretyk), 2/5 (pustelnik/heretyk) i 5/2 (heretyk/pustelnik), 2/4 (pustelnik/oportunista), 1/4 (śledczy/oportunista) i 4/1 (oportunista/śledczy) oraz 3/1 (męczennik/śledczy).
Postanowiłam sprawdzić, czy mapa ‒ jak to jest nazywane w systemie Human Design ‒ wyprofilowana na podstawie mojego imienia, nazwiska, daty, godziny i miejsca urodzenia rzeczywiście odzwierciedla nie tylko mój charakter, ale także życiowe wybory. Wyszło mi, że jestem Manifestującym Generatorem o specyficznym profilu, który – jak się dowiedziałam – wskazuje cel życia i jest ściśle związany z naszym obecnym wcieleniem.
„Twój profil to 2/4, czyli pustelnik/oportunista – powiedziała mi Marta Duczman, coachka, specjalizująca się w pracy z procesem zmiany w życiu prywatnym i zawodowym, certyfikowana specjalistka Human Design. – Z jednej strony jesteś Dwójką, która lubi być sama. Zarazem ma ona w sobie lekkość podążania za innymi, niekoniecznie musi dowodzić. Jest easy-going”.
Mogłam jej tylko przytakiwać, bo wszystko się zgadzało.
„Ale masz też w sobie Czwórkę, która jest cała utkana z relacji. To osoba, która ma rozległą siatkę znajomych, która buduje społeczności, ludzie chcą z nią rozmawiać. I tu właśnie pojawia się wewnętrzny konflikt: chcę być sama, ale ciągnie mnie do ludzi. Chcę być z ludźmi, ale potrzebuję też samotności. Ty widzisz siebie jako Dwójkę – czyli tę, która lubi być solo, jednak ludzie widzą Czwórkę – duszę towarzystwa, inicjatorkę”.
Kosmologia Human Design mówi o człowieku jako bycie wrażliwym i współdziałającym, funkcjonującym symbiotycznie ze wszystkimi stworzeniami świata. Wspólnie ewoluujemy, wspólnie mutujemy, dlatego nasze osobiste wybory mają wpływ na ogół, szczególnie jeśli są w pełni świadome.
„Rezultatem jest po prostu życie z mniejszym oporem zarówno w świecie wewnętrznym, jak i zewnętrznym. Na przykład zamiast walczyć z samym sobą, by zrobić coś, co nie jest dla nas odpowiednie, zgodne z naszą naturą, możemy po prostu zaakceptować, że nie jest to właściwe. Jest w tym wspaniałe poczucie relaksu, kiedy pozwalamy własnemu ciału i własnemu wewnętrznemu autorytetowi podejmować decyzje za nas, zamiast zgadywać lub fantazjować o życiu, które jest nieodpowiednie i często nierealne” – czytamy na www.human.design.
Krakower pracował nad doskonaleniem systemu aż do śmierci w 2011 roku. Napisał też kilka książek, które stały się bestsellerami, w tym najsłynniejszą Human Design System (1991). System przeżywa renesans, jest również bardzo popularny wśród celebrytów. Pozostaje jednak przede wszystkim ciekawostką, choć według wielu ‒ działającą ciekawostką.
Czytaj również:
