Humor zeszytów szkolnych (nr 786/1960 r.) Humor zeszytów szkolnych (nr 786/1960 r.)
i
"Wiejska szkoła", George Harvey, 1825 r./WikiArt
Rozmaitości

Humor zeszytów szkolnych (nr 786/1960 r.)

Przekrój
Czyta się 2 minuty

Przekazuję kilka „kwiatuszków" z wypracowań moich zresztą najmilszych roztargnionych uczniów — napisała w 1960 roku jedna z nauczycielek przesyłając fragmenty wypracowań uczniowskich. Oto porcja tego mimowolnego humoru wybrana z 14 listów:

Staś Tarkowski odjechał bardzo szczęśliwy i na koniu.

Był ranek, drzewa stały prosto skąpane w rosie. Czysta toń jeziora odbijała las i budzące się ptaki. Nad brzegiem jeziora dziewczyna doiła krowę, w wodzie wyglądało to odwrotnie…

O Słowackim: Po powrocie do Paryża umarł na gruźlicę w r. 1849. Zwłoki jego przewieziono do kraju i pochowano uroczyście na Wawelu. Widzimy więc, że poeta dużo podróżował.

Grażyna różniła się od mężczyzn tylko tym, że była kobietą.

Żaby zaliczamy do stawonogów; żyją w stawach i mają nogi.

Tren jest żałość po stracie czegoś.

Życie w Soplicowie: W domu sędziego panowały obyczaje wzorowe: goście parami wchodzili do pokoju, parami siadali do stołu i parami szli spać.

Dr Judym nie ożenił się z Joasią bo bał się ojcostwa.

Komornicy mieszkali w tak małych komórkach, że spali jeden na drugim.

W „Panu Tadeuszu" występuje szlachta zachciankowa.

Wyspiański napisał w „Weselu" prawdziwy dramat Rydla, który się ożenił.

Orzeszkowa mając lat szesnaście wyszła za mąż i dopiero wówczas poznała ciężką pracę chłopa.

Michałko wyratował robotnika który zginął na gruzach feudalizmu.

Ludzie przedhistoryczni zakładając rodzinę używali bardzo prymitywnych narzędzi.

Balladyna postanowiła zabić pustelnika, który został powieszony. Na łące leżała Telimena, a środkiem niej płynął strumyk.

Kochanowski używał swoich poezji do różnych celów.

Pisarze realizmu krytycznego przedstawiają ludzi w kształcie zwierząt. Encyklopedia w dobie racjonalizmu była przemytniczką idei.

„Pan Tadeusz" jest to narodowa epopeja pisana wierszem, ale zrozumiała.

Mickiewicz pisał tak czule, że czytały go tylko służące, a szlachta za drzwiami tylko się podśmiechiwała.

Niewolnicy w Rzymie byli upaństwowieni.

Typowym pisarzem epoki Oświecenia jest Jan Horyzont Pasek.

W XVI w. Andrzej Frycz Modrzewski domaga się szkół świeckich — TPD.

Mieszko I przyjął chrzest, bo się zakochał w Dąbrówce i chciał się z nią pobrać.

Płatnerz — wyraz ten jest archaizmem. Dziś powiemy „płatnik", czyli ten, co wypłaca pieniądze.

Łokietek był tak mały, że mieścił się w szczelinach Ojcowa.

O Słowackim: Cecylia Śniadecka potraktowała go dzieckiem.

W stosunku do męża była wyszczercza i wymagalna, a gdy przyszli dostojni goście, małżonek jej służył do podawania potraw.

…matka i ojciec z rodziny piaskarza, poznali się w Warszawie na Bielanach w okresie kapitalizmu. Rodzina piaskarzy utrzymywała się przy życiu na szkapie.

Rośliny poruszają się. Np. jak wieje wiatr.

 


Tekst pochodzi z numeru 786/1960 r., (pisownia oryginalna), a możecie Państwo przeczytać go w naszym cyfrowym archiwum.

Więcej "kwiatków" ze szkolnych zeszytów znajdziecie Państwo w rubryce Humor zeszytów szkolnych.

Czytaj również:

Monsieur le bouton – dzwonnik z Notre Dame Monsieur le bouton – dzwonnik z Notre Dame
i
"Godzinki Étienne'a Chevalier" (fragment), Jean Fouquet, 1452–1460 r./MET Museum
Opowieści

Monsieur le bouton – dzwonnik z Notre Dame

Przekrój

Kto nie czytał „Dzwonnika z Notre Dame” (inna wersja tytułu — „Katedra Marii Panny w Paryżu”), kto nie pamięta pięknej ekranizacji tej powieści Victora Hugo, kto nie słyszał o mrocznej postaci karłowatego olbrzyma Quasimodo, ten niech dalej nie czyta… Reporter „P.” w 1992 r. pojechał sprawdzić, kto dzwoni na wieżach Notre Dame.

Monsieur le bouton, jest pan równie niedostępny jak pański najsławniejszy poprzednik, Quasimodo. Łatwiej mi było dostać się do Pałacu Elizejskiego niż do pana.

Czytaj dalej