1. Jak wyobrażasz sobie idealny związek?
a) Najlepiej, żeby trwał krótko i zasadzał się na spełnianiu konkretnych oczekiwań przez obie strony. (+)
b) Wow, dobre pytanie! Lubię, jak dzieje się coś crazy, coś zaskakującego, żeby był dobry flow i normalnie szał zmysłów! (–)
c) Powinniśmy poznać się na plaży w Saint-Trapez albo w Danver. Pierwsze spojrzenie i zachwyt jak u Modoglianiego. Do tego smoking, cylinder, tiule i boa, wielki świat. Potem żyjemy w prywatnym odrzutowcu, odwiedzając nasze pola naftowe i pijemy szampana na balkonie pethausu. (#)
d) Wszystkie moje związki to porażka, nie wyobrażam sobie kolejnego, w ogóle kończę z relacjami. (*)
2. Wieczór przed telewizorem czy impreza na mieście?
a) Ani to, ani to. Kładziemy się spać już po południu, aby nie musieć siedzieć samemu po zmroku. (*)
b) Oczywiście na mieście, ale nie impreza, tylko eleganckie przyjęcie u attachego albo innego znanego dezajnera. (#)
c) Wherever, man! Grunt to mieć fun! Czy w domu, czy na mieście – wszędzie można rozkręcić szalone party! (–)
d) Najpierw oglądam serwis informacyjny, potem idę na miasto, wypijam drinka, wracam i zasypiam. (+)
3. Słodkie kłamstwo czy niewygodna prawda?
a) True school, man, tylko prawda i sprawiedliwość for all. (–)
b) Kłamstwo pociąga za sobą inne kłamstwa, nie ma temu końca. Stawiam na prawdę. (+)
c) Elokwentny człowiek jest jak prestigatitator – umie tak zaczarować słowami, że prawda nie jest mu potrzebna. (#)
d) Nie ma co się okłamywać, prawda i tak na końcu wyjdzie na jaw. (*)
4. Rodzima kuchnia czy egzotyczne potrawy?
a) Egzotyczne soki są dobre, nie żadne tam jabłka, a zamiast kury wolę kurry. (#)
b) Wszystko jedno, i tak zazwyczaj zjadam resztki po innych. (*)
c) Tex-mex, hot dogi, bostońska fasola, delicious! (–)
d) Ważne, żeby było ostre i nierozgotowane. (+)
5. Jak chciałabyś/chciałbyś umrzeć?
a) Jako ostatnia/ostatni. (*)
b) Z klasą i według zasad survival-vivru. (#)
c) Whaaat? Co to za pytanie? Po co myśleć o śmierci? (–)
d) Szybko. (+)
Rozwiązanie
Podlicz symbole przy swoich odpowiedziach. Jeśli najwięcej miałaś/miałeś:
znaków (+) – jesteś akcentem prawoskrętnym, potocznie zwanym kreską, jak w „ź” czy „ć”. Cechuje cię ostrość, nie lubisz miękkiej gry, od razu przechodzisz do rzeczy. Wszystko skracasz. Irytuje cię przedłużanie spraw, zbędne tracenie czasu na mazgajstwo, rozwlekanie, dodawanie czegoś niepotrzebnego, wydłużanie, odwlekanie, prolongowanie, zwlekanie, spowalnianie, rozciąganie… Ej, spokojnie, spokojnie, nie denerwuj się, już cicho, ciiiiiiiiii.
znaków (–) – jesteś przekreślnikiem prawoskośnym, diakrytem, który występuje w polskim alfabecie w literze „Ł”. Pałasz miłością do kołtuńskiego uspołecznienia na modłę UłeSA. Łakniesz łagodnej whisky, łypiesz patrzałkami na westerny, łączysz weekendami wellness z coachingiem, naładowujesz łysiejącą łepetynę ideałami „flower power”, słowem – łatwowiernie łykasz ładną ułudę, a dookoła chłód i głód.
znaków (#) – jesteś ogonkiem. Mówią o tobie „ą i ę”. Łączysz subtelny urok Maryli Rodowicz z klasyczną linią kolejki na Kasprowy. Życia i manier uczyłaś/uczyłeś się, oglądając Dynastię na telewizorze marki Rubin, ale tak śnieżyło, że wciąż nie odróżniasz Sammy Jo od Cristal, a Sally Spectry od Franka Dolasa. Trebą!
znaków (*) – jesteś kropką górną. Często ostatnia/ostatni, tak jak „ż” jest ostatnie w alfabecie. Za tobą nie ma już niczego. Przegrałaś/przegrałeś, musisz się z tym pogodzić. Wiedziesz smutny żywot zapomnianej ariergardy. Nie pozostawiasz za sobą śladów. Gasisz światło, kiedy wszyscy już sobie pójdą i zostajesz sama/sam, strzegąc pustki.
Czytaj również:
