W 1999 r. ekspedycja przewodzona przez Johana Reinharda i Marię Constanzę Ceruti odnalazła na wulkanie Llullaillaco (na wysokości 6 739 m n.p.m. – jest to najwyżej położone stanowisko archeologiczne świata) nie tylko różne przedmioty kultowe złożone w ofierze, ale także trzy mumie: dwóch dziewczyn i chłopca. Chłopiec miał 7 lat; jedna dziewczynka 6; najstarsza – 15.
Mumia tej ostatniej była w doskonałym stanie, dlatego stała się bezcennym materiałem do badań. Ich rezultaty stanowią ciekawy przykład tego, co wnoszą metody nauk ścisłych do rozważań nad zwyczajami dawnych cywilizacji.
Datowanie radiowęglowe określiło, że śmierć 15-letniej dziewczyny miała miejsce między 1430 a 1530 r., czyli dokładnie w czasie istnienia imperium Inków.
Analiza biochemiczna mumii wykazała, że rok przed śmiercią dziewczyna odżywiała się bardzo dobrze, tj. głównie mięsem i kukurydzą, czyli znacznie lepiej niż we wcześniejszych latach. Mięso i kukurydza były bowiem w okresie imperialnym raczej prowiantem przeznaczonym dla wyższych warstw społecznych. Prawdopodobnie więc nastolatka pochodziła z warstw niższych, lecz w ramach przygotowania do złożenia w ofierze zaczęto ją traktować inaczej – lepiej.
Stałość tej diety wskazuje na to, że przez ten rok przebywała w tym samym miejscu lub w miejscach, w których musiały panować zbliżone warunki. Być może była jedną ze słynnych „dziewic Słońca”, kapłanek ze stolicy w Cuzco. Wówczas potwierdzałoby to przypuszczenie, że te kapłanki nie tylko pełniły różne funkcje świątynne, nie tylko wyrabiały używane podczas ceremonii piwo kukurydziane chicha, ale także to, że bywały rytualnie składane w ofierze.
W literaturze przedmiotu można spotkać pogląd, że Inkowie sprowadzali ofiary z odległych prowincji imperium. Jednakże badanie DNA wszystkich mumii z Llullaillaco wykazało, że dzieci były spokrewnione z ludami z okolicznych prowincji.
Mumie młodszej dziewczyny i chłopca były w nieco gorszym stanie. Powód jest dość ciekawy: uderzył w nie piorun. Sprawa niezwykle interesująca, bo jednym z najważniejszych bóstw w inkaskich panteonie był Illapa, czyli „błyskawica”.
Czytaj również:
