Kod Thomasa Beale’a

Czyta się 6 minut

Rocznik 1975. Dziennikarz i pisarz, autor książek historycznych i kryminałów. Projektuje także gry planszowe.

Szyfr może być prosty lub trudny – najważniejsze jednak, aby był prawdziwym szyfrem, a nie przypadkowym ciągiem znaków. Poszukiwacz skarbów nie zawsze może być tego pewny.

Weźmy tzw. szyfr Beale’a, o którym słyszał każdy tropiciel tajemnic w USA. Po raz pierwszy pojawił się w broszurze The Beale Papers wydanej w 1885 r. przez niejakiego Jamesa B. Warda. Autor opisał tam historię trapera Thomasa Jeffersona Beale’a, który 200 lat temu na czele grupy 30 myśliwych przypadkiem natrafił w okolicach Santa Fe na bogate złoża srebra i złota.

Okładka „The Beale Papers” (1885), Wikimedia Commons — fotografia: okładka „The Beale Papers” (1885), Wikimedia Commons

Część wydobytego kruszcu postanowili wywieźć z Dzikiego Zachodu w bezpieczniejsze miejsce. Beale

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj

Adam Węgłowski:

Rocznik 1975. Dziennikarz i pisarz, autor książek historycznych i kryminałów. Projektuje także gry planszowe.

Data publikacji: 23.08.2018

Czytaj również:

Tomasz Wiśniewski:

Pisarz, redaktor działu zmyśleń. Autor książek „O pochodzeniu łajdaków”, „Wstrząsająco przystojny mężczyzna” i „Historie nie do końca zmyślone”.

„Niech cię piorun trzaśnie” – mówimy czasem ze złością, nie zdając sobie sprawy, że powtarzamy najstarszą formę magii, czyli klątwę. Od słowiańskich zamów przez procesy czarownic aż po podlaskie szeptuchy – wszędzie powraca to samo przekonanie: słowo nie jest niewinne.

„Magia” trafiła do języków słowiańskich dopiero wraz z chrystianizacją oraz kontaktem z greką i łaciną. Dlatego należy być ostrożnym, gdy w opisie kultury Słowian sięga się po tę w gruncie rzeczy obcą dla niej kategorię. Za najbliższy odpowiednik „magii” mogą uchodzić „czary” – te jednak stosowano głównie wobec działań dla kogoś szkodliwych.

Czytaj dalej

Czytaj również:

Przeklnij lub pobłogosław

Logowanie

Rejestracja