Życiorysy nierównoległe Życiorysy nierównoległe
Wiedza i niewiedza

Życiorysy nierównoległe

Betty i Jeanne
Miłada Jędrysik
Czyta się 17 minut

Dwie kobiety, najlepsze w swojej profesji. Betty Pack, legendarna brytyjska agentka z czasów II wojny światowej, i Jeanne Vertefeuille, szefowa zespołu, który zdemaskował najgroźniejszego radzieckiego szpiega w CIA. Chyba bardziej nie można się różnić.

Betty

Imię: Betty 
Nazwisko: Pack
Data urodzenia: 22.11.1910 r. 

Zdjęcie

Zdjęcie ślubne Betty Pack
Zdjęcie ślubne Betty Pack

Ten portret wisi dziś na ścianie baru w hotelu Wardman Park w Waszyngtonie, gdzie agentka „Cynthia” rezydowała w czasie II wojny światowej. Betty Pack ma na nim 23 lata. Właśnie została przedstawiona na dworze króla Jerzego V.

Zielonooka, wysoka i szczupła, w sukience prostej jak dorycka kolumna, na falujących blond włosach nosi tiarę z subtelnym klejnotem. 

Na pierwszy rzut oka robiła jednak podobno wrażenie „typowej amerykańskiej dziewczyny”, dopóki się nie odezwała swoim chrapliwym, zmysłowym głosem.

Montgomery Hyde, jej kolega z wywiadu i późniejszy biograf: „Miała w sobie niewyobrażalny magnetyzm. Co robił ten skradający się tygrys w tak konwencjonalnym przebraniu?”. 

Referencje

Młody dyplomata z Waszyngtonu: „Miała wyzwanie w spojrzeniu, coś, co bez przerwy wyzywało każdego, żeby coś z nią zrobić – zagrać w polo, wybrać się na nocny piknik, pójść do łóżka”.

„Pani Pack jest silną amerykańską damą” – anonimowa notatka na marginesie jednego z raportów Betty dla brytyjskiego wywiadu. 

Z raportu FBI, którego agenci, niepoinformowani o działalności Betty, śledzą ją dniem i nocą: „Mieszka w Wardman Park pod przybranym nazwiskiem. Jest bardzo dobrze ubrana, zadbana i wykształcona. W tej całej sprawie jest coś podejrzanego”. 

„Była największą nieopiewaną bohaterką tej wojny” – William Stephenson, szef komórki brytyjskiego wywiadu w Stanach Zjednoczonych. 

Rodzina

Matka i ojciec. W wieku 11 lat Betty pisze powieść pt. Fioretta. Jej bohaterka, biedna dziewczynka z Neapolu, dzielnie opiekuje się niewidomym ojcem. Matka nie żyje.

Betty nie znosi swojej matki Cory, mistrzyni wystawnych przyjęć i upartego wspinania się po drabinie waszyngtońskiej śmietanki towarzyskiej. Uwielbia za to ojca, pułkownika piechoty morskiej.

Mąż. Arthur Pack jest brytyjskim dyplomatą, starszym od Betty o 20 lat. Pojawia się w tej historii dlatego, że Betty ma 19 lat i jest w ciąży. Nie wiadomo, z kim. Zostaje uwiedziony podczas weekendu w wiejskiej rezydencji wspólnych przyjaciół.

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj

Czytaj również:

Homo psychologicus Homo psychologicus
i
zdjęcie: Paul Klee, „Heroische Rosen” (Heroic Roses), 1938, oil on canvas, Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Düsseldorf, domena publiczna via WikiArt
Wiedza i niewiedza

Homo psychologicus

Michał Herer

Poszanowanie inności w ludziach, do którego przyczynia się współczesna psychologia, to zjawisko ze wszech miar pozytywne. Ale psychologizacja każdego aspektu życia może również szkodzić.

Ekspansja języka psychologicznego, używanego dziś do opisu najrozmaitszych aspektów ludzkiego doświadczenia, zaczyna budzić niepokój. Zanim jednak zdecydujemy się ją potępić albo, przeciwnie, zaakceptować jako coś, co wyraża ducha epoki, warto zastanowić się nad znaczeniem tego procesu. Czym jest owa wszechobecna psychologizacja, naznaczająca zarówno opisy tego, kim jesteśmy, jak i praktyki, za pomocą których kształtujemy nasze życie?

Czytaj dalej