10. Zaćmienie

scen. Ed Brubaker, rys. Sean Phillips, kol. Elizabeth Breitweiser

Fabuła Zaćmienia inspirowana jest wspomnieniami Johna Paxtona, wziętego scenarzysty hollywoodzkiego z lat 30. i 40. XX w. To on stoi za filmowymi adaptacjami Żegnaj laleczko Chandlera, Dzikiego Rooneya czy Krzyżowego ognia Brooksa. Scenarzysta Ed Brubaker jest jego siostrzeńcem i opowieści, jakie zasłyszał w dzieciństwie, były punktem wyjścia do napisania kryminału noir, który rozgrywa się w Hollywood za czasów działania komisji McCarthy’ego. Główny bohater jest scenarzystą doświadczającym blokady pisania. To on znajduje zwłoki młodej aktorki i postanawia wyjaśnić jej śmierć. Choć prywatne śledztwo jest motorem napędowym Zaćmienia, komiks ten w gruncie rzeczy to dramat obyczajowy. Postacie są uwikłane i wieloznaczne moralnie, skrywają tajemnicę i bronią własnych interesów. Fabryka Snów zostaje zaś pokazana jako piekło, w którym każdy jest na swój sposób diabłem.

9. Twierdzi Pereira. Na podstawie powieści Antonia Tabucchiego

Pierre-Henry Gomont

Komiksowa adaptacja powieści Antonia Tabucchiego zatytułowanej Twierdzi Pereira. Akcja rozgrywa się w Lizbonie pod koniec lat 30. XX w. Głównym bohaterem jest starzejący się dziennikarz kulturalny, który żyje tłumaczeniami literatury i wspomnieniami o swojej zmarłej żonie. Z marazmu wyrywa go przypadkowo poznana para młodych antyfaszystów. Pereira decyduje się im pomóc, co ściąga na niego uwagę policji politycznej. Fabuła zbudowana jest na opozycjach młodość–starość, bierność–aktywność. Tytułowy Pereira budzi się powoli z letargu, zaczynając nie tylko dostrzegać zło wokół siebie, lecz także reagować na nie. Komiks pokazuje, jak bierność wobec rzeczywistości jest niebezpieczna dla wolnośc