Era kolonialna w Brazylii to epoka pod wieloma względami wyjątkowa, która doprowadziła do wielu fascynujących syntez. Oczywiście przede wszystkim rasowych. Gdy białym panom zabrakło białych kobiet (co było nieuchronne), doszło do chyba bezprecedensowego wymieszania się ras pochodzących z trzech różnych kontynentów: z jednej strony portugalscy kolonizatorzy, z drugiej – indiańscy oraz afrykańscy niewolnicy.
Był to również czas spotkań różnych
Katolickie wyobrażenia przyzwyczaiły nas do demoniczności zjawiska opętania, które wymaga egzorcyzmu i które jest zasadniczo jednym z najgorszych doświadczeń, jakie może się nam przydarzyć. Jednakże z punktu widzenia religioznawczego opętanie niekoniecznie musi mieć taki charakter. Nawet przeciwnie, dla wielu kultur opętanie jest stanem właściwie pożądanym, istotnym dla życia religijnego i trwałości danego społeczeństwa.
W naszym kręgu kulturowym bardzo znanym przypadkiem opętania są również starożytne bachantki, opisane przez Eurypidesa, które rozdzierały dłońmi ofiarowane Dionizosowi zwierzęta. Można jednak odnieść wrażenie, że to w kulturach afrykańskich opętanie występuje najczęściej. Te, które występują w Ameryce Środkowej, są często efektem wpływów wierzeń afrykańskich, które przypłynęły tam razem z afrykańskimi niewolnikami (to przypadek słynnego voodoo).
