Powiedzieć, że Walter F. Otto (1874–1958) był wybitnym filologiem klasycznym, to za mało: wartość jego dzieła wykracza znacznie poza filologię. Żeby dobrze sobie uświadomić oryginalność tego badacza, zacznijmy od przypomnienia słynnej anegdoty, zgodnie z którą podczas rozmowy z kolegą po fachu, Karlem Reinhardtem, Otto miał przyznać, że w pełni uznaje realność greckich bogów i że wierzy w Zeusa.

Poważne traktowanie greckich bogów jako bogów właśnie – a nie „pojęć ogólnych”, metafor, poetyckich fikcji, deifikowanych postaci historycznych itd. – jest także podstawowym założeniem metodologicznym pracy Otta. Dionizos rozpoczyna