Pewnego razu pewien znany eseista skarżył się Bogu, że gdyby mógł żyć dwa razy, na pewno pojąłby, czym jest mądrość. Żyjąc dwa razy – twierdził – miałby porównanie i mógłby wyciągnąć jakieś wnioski co do słuszności swoich życiowych wyborów, a żyjąc tylko raz, niczego nie jest pewien.

Bóg nakazał mu wejść do jeziora; eseista zrobił to. Z wody wynurzyła się młoda dziewczyna, która jeszcze tego samego dnia zamieszkała w mieście i zakochała się. Wiodła życie na tyle burzliwe, by zapomnieć, że kiedyś była mężczyzną.