Skrót książek Olgi Tokarczuk dla osób, które nie mogą jej doczytać do końca:
Podróż Ludzi Księgi – debiut powieściowy. Ludzie Księgi podróżują.
E. E. – trochę Stranger Things, tylko dawno temu we Wrocławiu. Jedna dziewczynka jest medium, ale może też oszukuje.
Prawiek i inne czasy – Prawiek to nie epoka, tylko taka wieś, mieszkają tam rodziny Boskich i Niebieskich. Sporo o śmierci. Są też wątki poboczne.
Szafa – opowiadania. Jest na przykład o pokojówce w hotelu (po co pisać o pokojówkach, skoro można o Chrobrym pod Cedynią? Czy to jest jeszcze polska literatura?)
Dom dzienny, dom nocny – dużo dziwnych rzeczy w górach. Komuś coś się śni, ktoś umiera. Jest też kobieta z brodą i przepis, jak przyrządzić trujące grzyby.
Lalka i Perła – Tokarczuk pisze o Lalce Prusa (też długa powieść) i coś tam daje o Jungu, że niby Łęcka to archetyp.
Gra na wielu bębenkach – opowiadania. Jakby Tokarczuk mało było kobiety z brodą z Domu…, tu w jednym opowiadaniu daje jeszcze mężczyznę, który karmi piersią.
Ostatnie historie – o kobietach i o śmierci.
Anna In w grobowcach świata – znowu o kobietach i śmierci. Sumeryjska bogini idzie do piekła, potem chce wyjść, ale nie może. Pomaga jej przyjaciółka. Nie wiadomo, czy to Sumer czy jakieś miasto przyszłości.
Bieguni – długa książka, ale rozdziały krótkie. O podróżowaniu.
Prowadź swój pług przez kości umarłych – kryminał ze zwierzętami. Na początku wydaje się, że to zwierzęta zabijają, a potem, że niekoniecznie.
Księgi Jakubowe – o Jakubie Franku, założycielu sekty frankistów. Czy był mistykiem czy oszustem – nie wiadomo. Poza nim w książce występuje trzysta siedemdziesiąt innych postaci, część epizodycznie.
Opowiadania bizarne – opowiadania. Trochę z przyszłości, trochę z przeszłości. Jest nawet o androidach.
Czytaj również:
