Często śmieją się ze mnie ludzie, którzy widzą mnie przez okno, jak chodzę po mieszkaniu w ciemnych okularach. Śmieją się, bo nie znają mojej tajemnicy. Tajemnicy, która polega na tym, że często obieram i kroję cebulę.

Przypomina mi to moje własne doświadczenie niewiedzy. Kiedyś spotkałem człowieka w koszulce z napisem „Nie lubię Led Zeppelin”. I też się z niego śmiałem. Dopiero później mi powiedziano, że człowiek ten został wychowany przez wilczycę i nie zna ludzkiej mowy. Nawiasem mówiąc, kiedy wreszcie, po kilku latach edukacji, poznał sens słów, z którymi się obnosił, popełnił samobójstwo.