Aleksandra Lipczak: Marlon James, autor Krótkiej historii siedmiu zabójstw i laureat Bookera, powiedział, że Twoja książka „błagała, by zostać napisana”. Dlaczego nikt nie zrobił tego wcześniej?

Reni Eddo-Lodge: Myślę, że były już takie książki w Wielkiej Brytanii. Tylko że nigdy dotąd nie wydały ich duże wydawnictwa. Dlaczego nie rozmawiam już z białymi o kolorze skóry miała szansę skorzystać z infrastruktury znanego wydawcy [Bloomsbury – przyp. red.] i dużego budżetu na promocję. To pomaga książkom frunąć przez świat.

Straciłam już rachubę, w jakim nakładzie sprzedała się moja książka, ale ostatnie liczby, o których słyszałam, daleko przekraczają moje najdziksze sny.

Spotykam się z dwoma typami reakcji. Od niektórych czytelników słyszę, że zmieniła ich sposób myślenia. Inni przyznają z kolei, że potwierdziła ich własne doświadczenia w świecie.

Mówi się, że zmieniłaś bieg rozmowy na temat rasizmu w Wielkiej Brytanii.

Książka ukazała się rok temu. Tak naprawdę dopiero teraz ludzie wreszcie ją przeczytali. To zmienia postać rzeczy. Na początku było sporo konfuzji, która brała się z tego, że mało kto znał jej zawartość.

Za to pewnie wszyscy znali prowokacyjny tytuł.

Wbrew pozorom prowokacja wcale nie była moim celem. Myślę, że to największe nieporozumienie dotyczące tej książki. Nie miałam zamiaru rzucać nikomu wyzwania ani podburzać czytelników. Tak czułam się w jednym konkretnym momencie i szczerze o tym napisałam.

Chodzi o wpis na blogu, od którego wszystko się zaczęło?

W 2014 r. napisałam post o tym, że jestem wykończona. Że nie mam już siły rozmawiać o problemie rasizmu z ludźmi, którzy nie wierzą, że jakikolwiek problem istnieje, którzy nie chcą zaakceptować faktu, że strukturalny rasizm jest częścią naszej historii i ma wpływ na życie milionów ludzi. Którzy sugerują, że to ja jestem rasistką i mam problem z białymi. A już na pewno przesadzam, bo nie może być tak źle, jak mówię.

Ku mojemu zdziwieniu, post błyskawicznie zaczął żyć własnym życiem. Wywołał setki reakcji, zarówno wśród białych, jak i czarnych. To wtedy doszłam do wniosku, że muszę napisać tę książkę.

D