Siedzisz poeto, przy swym stoliku
i pięknych wierszy płodzisz bez liku,
na temat ptasząt, na temat drzewek,
żeby mieć papu i przyodziewek.
A twych wierszy urocze tomy
płyną w drukarni papieru tony;
papier zaś z drzewa robi się przecie,
o czym wie każde co większe dziecię.
Tak w drzewostanie powstają szkody
z wierszy stworzonych na cześć przyrody.
nie uwierzysz
ale w tym roku będę prosić lakonicznie
jak nigdy w życiu
nic mi nie przynoś
wszystko mam
wszystkich mam
tylko nie zabieraj
Od kiedy siebie pamiętam, największą magią dla mnie był Święty Mikołaj. Kładłam się spać kilka razy w ciągu dnia z nadzieją, że tym razem przyjdzie wcześniej, że może w końcu się spotkamy, ale zawsze przychodził tylko w nocy i zawsze wiedział wszystko o moich marzeniach. Do teraz wierzę całym sercem, że słyszy, że wie, że zrobi wszystko. Chociaż lata mijają, moje marzenie jest niezmienne.
