właściwie to nie wiem, jak mam cię przekonać właściwie to nie wiem, jak mam cię przekonać
i
Zygmunt Waliszewski, „Uczta u Benvenutta Celliniego, tzw. renesansowa”, 1933, domena publiczna via Wikipedia
Doznania

właściwie to nie wiem, jak mam cię przekonać

Piotr Maur
Czyta się 3 minuty

***

właściwie to nie wiem, jak mam cię przekonać,
że moje znoszone ubranie, stare meble,
przedpotopowy telewizor i brak konta w banku
nie świadczą wcale o biedzie.
nie wiem, czy przekonywać cię powinienem.
jakże banalnie, a więc niewiarygodnie,
brzmiałoby, gdybym mówił, że wielbię
inne sposoby życia, a kasza z masłem
plus kefir i duszona marchewka to
po prostu zdrowe jedzenie.
i wierz mi lub nie, ale przesadzone są
opinie o pustce panującej w mojej lodówce.
jest w niej światło, pełno światła.
na czarną godzinę.
gdy zgęstnieje mrok
w tym nowym tysiącleciu ciemnoty,
ja będę żywił się światłem.


Komentarz autora:
Na kształcie tego wiersza zaważyło

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj

Czytaj również:

Urlopegazik Urlopegazik
i
ilustracja: Daniel Mróz; kolaż, archiwum „Przekroju” nr 483/1954
Rozmaitości

Urlopegazik

Marcin Orliński

Pegaz, gazu!

Lato w pełni! Większość z nas wyjeżdża nad morze, w góry, idzie na pobliską łąkę lub po prostu siada na balkonie. Przyjrzyjmy się nazwom popularnych polskich miejscowości wypoczynkowych i zadajmy pytanie tak poważne, jak ceny frytek i gofrów w polskich kurortach: co tak naprawdę się w tych nazwach kryje? Jeśli chodzi o zasady rządzące nowym gatunkiem, proponuję cztery wersy, na zmianę rym żeński i męski (lub odwrotnie) oraz układ rymów haha (czyli abab, jeśli ktoś jest tradycjonalistą i woli terror alfabetu).

Czytaj dalej