Nowy numer „Przekroju” już dostępny!
Kup tutaj
Wyraki Wyraki
i
Sakurai Midori, Wyrak upiorny, domena publiczna via Wikipedia Commons; formatowanie AI
Doznania

Wyraki

Ludwik Filip Czech
Czyta się 3 minuty
Ludwik Filip Czech:
Urodził się w 1959 r. w Sopocie, mieszka w Gdańsku. Wydał kilka tomów wierszy, ostatnio Więcej (2022). Od 1982 r. związany z Gdańskim Towarzystwem Przyjaciół Sztuki. Laureat głównych nagród w 38. Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim o Laur Czerwonej Róży (1997) i w Konkursie Literackim Miasta Gdańska im. Bolesława Faca (2004). Pisywał recenzje dla bydgoskiego „Akantu”, współpracuje z internetowym miesięcznikiem „Wobec”, gdzie prowadzi dział poezji. W 2025 r. ukaże się jego nowy tom Wióry.

Wyraki

Żyję już tyle lat

a nie wiedziałem

że istnieją wyraki

 

Małe nocne zwierzątka

z parą wielkich oczu

za

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj
Ludwik Filip Czech:
Urodził się w 1959 r. w Sopocie, mieszka w Gdańsku. Wydał kilka tomów wierszy, ostatnio Więcej (2022). Od 1982 r. związany z Gdańskim Towarzystwem Przyjaciół Sztuki. Laureat głównych nagród w 38. Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim o Laur Czerwonej Róży (1997) i w Konkursie Literackim Miasta Gdańska im. Bolesława Faca (2004). Pisywał recenzje dla bydgoskiego „Akantu”, współpracuje z internetowym miesięcznikiem „Wobec”, gdzie prowadzi dział poezji. W 2025 r. ukaże się jego nowy tom Wióry.
Data publikacji: 27.05.2025

Czytaj również:

Dżananda Dżananda
i
ilustracja: Kazimierz Wiśniak, archiwum „Przekroju” (fragment ilustracji)
Opowieści

Dżananda

Bolesław Leśmian
Bolesław Leśmian:
Polski poeta i prozaik pochodzenia żydowskiego. Naprawdę nazywał się Bolesław Lesman – spolszczonego nazwiska najprawdopodobniej zaczął używać za radą wuja, pisarza Antoniego Langego. Żył w latach 1877–1937.

Klasyka w „Przekroju”: prezentujemy wiersz o spotkaniu w tajemniczym lesie, gdzie miłość, boska ingerencja i przypadek splatają się, prowadząc do egzystencjalnej refleksji nad winą i przeznaczeniem.

Szedł Dżananda tym lasem, gdzie bywać snem mogę,
A miał drogę – na oślep. Wiadomo: miał drogę!
Węże w blask się nicości wśniwały plamiście,
Słoń się wzgórzył w zaroślach, ciemniejąc łbem w liście.
Małpy w żarach niechlujnych pławiły wzrok dziki,
Ogonem nieprzytomne gmatwając storczyki.
Lampart futrem przegrzanym polegał na grzbiecie
I ssał łapę, ślepiami gnuśniejąc w zaświecie,
A mrowiska, skąd mrówki, jak wylew krwi, płyną,
Pachniały młodej mirry chętną wypociną.

Czytaj dalej