Nowy numer „Przekroju” już dostępny!
Kup tutaj
Wyraki Wyraki
i
Sakurai Midori, Wyrak upiorny, domena publiczna via Wikipedia Commons; formatowanie AI
Doznania

Wyraki

Ludwik Filip Czech
Czyta się 3 minuty
Ludwik Filip Czech:
Urodził się w 1959 r. w Sopocie, mieszka w Gdańsku. Wydał kilka tomów wierszy, ostatnio Więcej (2022). Od 1982 r. związany z Gdańskim Towarzystwem Przyjaciół Sztuki. Laureat głównych nagród w 38. Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim o Laur Czerwonej Róży (1997) i w Konkursie Literackim Miasta Gdańska im. Bolesława Faca (2004). Pisywał recenzje dla bydgoskiego „Akantu”, współpracuje z internetowym miesięcznikiem „Wobec”, gdzie prowadzi dział poezji. W 2025 r. ukaże się jego nowy tom Wióry.

Wyraki

Żyję już tyle lat

a nie wiedziałem

że istnieją wyraki

 

Małe nocne zwierzątka

z parą wielkich oczu

za

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj
Ludwik Filip Czech:
Urodził się w 1959 r. w Sopocie, mieszka w Gdańsku. Wydał kilka tomów wierszy, ostatnio Więcej (2022). Od 1982 r. związany z Gdańskim Towarzystwem Przyjaciół Sztuki. Laureat głównych nagród w 38. Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim o Laur Czerwonej Róży (1997) i w Konkursie Literackim Miasta Gdańska im. Bolesława Faca (2004). Pisywał recenzje dla bydgoskiego „Akantu”, współpracuje z internetowym miesięcznikiem „Wobec”, gdzie prowadzi dział poezji. W 2025 r. ukaże się jego nowy tom Wióry.
Data publikacji: 27.05.2025

Czytaj również:

Istota Istota
i
ilustracja: Igor Kubik
Opowieści

Istota

Marta Bocek
Marta Bocek:

Poetka dwujęzyczna mieszkająca w Czeskim Cieszynie na Zaolziu, kilkanaście minut pieszo od granicy. Autorka dwóch tomów poetyckich, ostatnio Na zdrowie (2021). Laureatka konkursów im. Trakla i Wojaczka, związana z grupą poetycką Salonik Cieszyński. Pisze po polsku, a czasem inkrustuje wiersze gwarą cieszyńską. Studiowała na Wydziale Polonistyki UJ, pracuje jako nauczycielka, dużo podróżuje, a od czasu do czasu coś pisze o zwierzętach, rzekach, górach, gwiazdach, dwujęzyczności i pamięci.

Istota

Znajoma poetka opowiada,
jak wczesnym rankiem, przed świtem,
wymieniała spojrzenia z sarną.
Patrzyły na siebie długo.
Nie mogła spać, śnieg iskrzył,
droga pomiędzy wibrowała ciszą.
Potem sarna zaprosiła ją w dal
rozciągającą się nad zaporą. Odbiegła.
 
Mówi, że napisała wiele wierszy,
teraz woli oglądać zwierzęta,
robić zdjęcia, podziwiać, bez słów.
 
To też poezja, najwcześniejsza.
Jej istota:
coś jest
i odbiega.

Komentarz autorki:

Czytaj dalej