Daniel Charms

Naprawdę nazywał się Daniił Iwanowicz Juwaczow. Urodził się w 1905 r. w Petersburgu. Na temat swoich narodzin lubił opowiadać różne fantastyczne historie – mówił na przykład, że przyszedł na świat pod postacią kawioru i prawie zginął rozsmarowany na kanapce. Był anglofilem, chętnie zakładał kraciastą marynarkę, ge­try i czapkę w stylu Sherlocka Holmesa. Wymyślił też sobie angielski pseudonim – słowo charm można tłumaczyć jako „urok” albo „czar”. Swoją przygodę z literaturą zaczynał od wierszy, ale szybko przerzucił się na prozę. Ciągnęło go do groteski, ciągnęło go do absurdu. W 1928 r. razem z kilkoma poetami stworzył ugrupowanie artystyczne Oberiu, które oficjalnie działało tylko do 1930 r. Młodzi autorzy narazili się radzieckiej władzy i przez kolejne lata byli poddawani represjom. W 1941 r. Charms został aresztowany i zamknięty w leningradzkim więzieniu. Chcąc uniknąć rozstrzelania, symulował chorobę psychiczną. Tłumaczył lekarzom, że musi nosić nakrycie głowy, żeby nikt nie podpatrzył jego myśli. Umieszczono go w więziennym szpitalu, gdzie w 1942 r., podczas blokady Leningradu, zmarł z głodu. W 1982 r. na jego cześć nazwano planetoidę (6766) Kharms.