Co zbierać i po co? Oto krótki, ułożony kolorystycznie przewodnik po użytecznych kwiatach, z których warto przygotować napar lub wywar.
Latem na łąkach, leśnych polanach i w przydrożnych zaroślach szukam kolorów. Porównuję barwy i odcienie, obserwuję, czym różnią się przedstawiciele tych samych gatunków występujący w różnych miejscach. Zbieram tylko te kwiaty, których do czegoś użyję – reszta niech rośnie, cieszy oczy kolejnych spacerowiczów i wysiewa następne pokolenia.
Białe
Stokrotka, Bellis perennis – czyli dosłownie „wiecznie piękna”; dzięki swojej białej i różowej koronie z płatków mogłaby też znaleźć się w części o kwiatach kwitnących na różowo. W ludowych przekazach nazwano ją mniej romantycznie gęsim pępkiem. Herbatka z niej usuwa z organizmu szkodliwe produkty przemiany materii, działa tonizująco i wspomaga pracę wątroby. Zewnętrznie można stosować macerat olejowy na kwiatach – ma właściwości napinające i tonizujące skórę, a przy okazji jest antybakteryjny i antygrzybiczny. Niemcy nazywali stokrotkę burzowym kwiatem i wieszali na drzwiach, by uchronić dom przed piorunami. W Anglii zaś jest zwana miarą miłości (the measure of love)
