Myśli ludzi wielkich, średnich oraz psa Fafika – 1/2019 Myśli ludzi wielkich, średnich oraz psa Fafika – 1/2019
Rozmaitości

Myśli ludzi wielkich, średnich oraz psa Fafika – 1/2019

Czyta się 1 minutę

Wszystko ma swój czas,
i jest wyznaczona godzina
na wszystkie sprawy pod niebem:
Jest czas rodzenia i czas umierania,
czas sadzenia i czas wyrywania tego,
co zasadzono,
czas zabijania i czas leczenia,
czas burzenia i czas budowania,
czas płaczu i czas śmiechu,
czas zawodzenia i czas pląsów,
czas rzucania kamieni i
czas ich zbierania,
czas pieszczot cielesnych i
czas wstrzymywania się od nich,
czas szukania i czas tracenia,
czas zachowania i czas wyrzucania,
czas rozdzierania i czas zszywania,
czas milczenia i czas mówienia,
czas miłowania i czas nienawiści,
czas wojny i czas pokoju.

Koh 3,1–8, Biblia Tysiąclecia

*

Ile kości do wieczności?

Informacja

Z ostatniej chwili! To druga z Twoich pięciu treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu. Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej!

Subskrybuj

Fafik

*

Czas jest larwą wieczności.

Jean-Paul Sartre

*

Czas jest zawsze aktualny.

Sławomir Mrożek

*

Dużo ludzi nie wie, co z czasem robić. Czas nie ma z ludźmi tego kłopotu.

Magdalena Samozwaniec

*

Być nowoczesnym, to znaczy wyprzedzać swój czas dokładnie o tyle, by mógł on nas wygodnie dogonić.

Louise de Vilmorin

*

Czas – najlepszy sędzia.

Adolf Nowaczyński

*

Czas, pożerca rzeczy.

Owidiusz

*

Czas jest miejscem spóźnień.

Jean Guitton

*

Czas jest poza nami i przed nami, przy nas go nie ma.

Lew Tołstoj

*

Czas jest tylko szczególną formą przestrzeni.

Herbert George Wells

*

Czas jest ważny. To coś, co powstrzymuje wszystko od zdarzenia się jednocześnie.

Janusz Cyran

*

Czas jest wielkim nauczycielem, tyle tylko, że zabija swoich uczniów.

Hector Berlioz

*

Od czasu do czasu warto wejść do lasu.

Fafik

Czytaj również:

Myśli psa Fafika – 1/2019 Myśli psa Fafika – 1/2019
i
ilustracja: Joanna Domańska
Rozmaitości

Myśli psa Fafika – 1/2019

Ewa Pawlik

Lepiej ze mną iść do parku, niż samotnie grzebać w barku.

***

Czytaj dalej