Odpowiedz na poniższe pytania odnośnie rodzicielstwa, zaznaczając TAK, NIE lub NIE WIEM.
1. Wobec pewnych zachowań dziecka często reaguję wybuchowo, a potem zdarza mi się tego żałować.
2. Czasami korzystam z pomocy lub porady innych osób, gdy nie wiem jak zareagować wobec zachowania mojego dziecka.
3. Moja intuicja i doświadczenie jest najlepszym doradcą w sprawach wychowania dziecka.
4. Czasami zdarza mi się zwierzać dziecku ze spraw, o których nikomu innemu bym nie powiedział(a).
5. Drażnią mnie negatywne opinie innych ludzi na temat mojego dziecka.
6. Zdarza mi się przepraszać własne dziecko za moje zachowanie.
7. Uważam, że dziecko nie powinno mieć tajemnic przed swoimi rodzicami.
8. Dostrzegam między moim i dziecka charakterem różnice, które czasami są źródłem mojego zdziwienia lub śmiechu (radości).
9. Zbyt silnie przeżywam kłopoty lub niepowodzenia mojego dziecka.
10. Potrafię powstrzymać się od kupienia atrakcyjnej zabawki dla dziecka (nawet jeśli mnie na to stać), bo wiem, iż dom jest nimi zapełniony.
11. Uważam, że do pewnego wieku najlepszym argumentem wychowawczym dla dziecka jest kara fizyczna (lanie).
12. Moje dziecko jest dokładnie takie, o jakim marzyła(e)m.
13. Moje dziecko dostarcza mi więcej kłopotów niż radości.
14. Chwilami mam wrażenie, że dziecko uczy mnie zupełnie nowych myśli i zachowań.
15. Mam konflikty z własnym dzieckiem.
Obliczanie wyników:
Każdej odpowiedzi TAK na pytania nr: 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14, oraz NIE na pyt. nr: 1, 3, 5, 7, 9, 11, 13, 15 — przydziel po 10 punktów, za każde NIE WIEM otrzymujesz po 5 punktów. Podsumuj wszystkie punkty.
Wyniki:
100—150 pkt.: Posiadasz wiele umiejętności do trafnego zrozumienia własnego dziecka. Twoje poglądy i sądy są Twoim sprzymierzeńcem w rozwiązywaniu różnorodnych problemów wychowawczych. Jeśli towarzyszy temu w praktyce podobnie otwarte i tolerancyjne zachowanie, można Cię uznać za wzór godny naśladowania. Do ideału brakuje Ci tylko jednego małego kroku. Może nim być ocena, jaką otrzymasz od własnego dziecka. Zaryzykujesz?
50—99 pkt.: Jesteś na dobrej drodze do lepszego zrozumienia własnego dziecka. Twoje okresowe trudności lub problemy z dzieckiem możesz rozwiązać zaczynając od siebie. I nie staraj się tłumaczyć brakiem czasu lub naturą Twojego dziecka. Jest parę spraw, na które masz wpływ, więc postaraj się to wykorzystać. I nie zapominaj, że rozumieć — nie zawsze oznacza akceptować. Nie tylko dziecko, ale własną osobę również.
0—49 pkt.: Chyba bardziej można współczuć Twojemu dziecku niż Tobie. Nie trafiło ono bowiem na rodzica będącego dobrym przyjacielem i przewodnikiem na trudnej drodze zdobywania życiowych doświadczeń. Ale nie wszystko jeszcze stracone. Jeśli rzeczywiście chcesz coś jeszcze zrobić dla swojego dziecka, spróbuj inaczej. Może znajdziesz kogoś, kto Ci w tym pomoże. To nie będzie łatwe, ale zapewne odpłaci się w przyszłości wdzięcznością i udanym życiem Twojego dziecka.
Tekst pochodzi z numeru 2138/1986 r. (pisownia oryginalna), a możecie Państwo przeczytać go w naszym cyfrowym archiwum.