W trosce o Słońce
Wiedza i niewiedza

W trosce o Słońce

Tomasz Wiśniewski
Czyta się 2 minuty

Wszyscy słyszeliśmy o krwawych ofiarach z ludzi składanych przez Azteków. Rzadko pamięta się jednak o tym, że ofiarowywali oni bóstwu również własną krew.

Zgodnie z mitologią Azteków, Słońce umiera ze starości, a wraz z nim dana era. Niemniej proces ten można spowolnić rozlewem krwi. Słońce daje życie, ale też go wymaga. Człowiek musiał poświęcić siebie i innych, by życie mogło

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj

Czytaj również:

Odloty starożytnych Greków
i
ilustracja: Karyna Piwowarska
Żywioły

Odloty starożytnych Greków

Tomasz Wiśniewski

Autor słynnego twierdzenia matematycznego Pitagoras uprawiał wróżbiarstwo, mędrzec Epimenides z Krety był wieszczem, a filozof Empedokles potrafił wskrzeszać zmarłych. Czy to oznacza, że starożytna Grecja miała swoich szamanów?

Słowo „szaman” pochodzi od tunguskiego wyrazu saman, mającego swoje źródło w czasowniku sa (znać, wiedzieć). Jest więc etymologicznie zbliżone do naszych „wiedźmy” i „znachora”. Przyjmuje się, że szamanizm sensu stricto to ten spotykany wśród ludów Syberii. Jego „odkrycie” i opisanie przez zachodnich badaczy (w tym przez słabo znaną w ojczyźnie wybitną polską uczoną Marię Czaplicką) doprowadziło do reinterpretacji wielu tekstów i zjawisk kultury, począwszy od prehistorycznych malowideł naskalnych, a na europejskim „pogaństwie” czy folklorze skończywszy.

Czytaj dalej