Stoimy u progu czwartej rewolucji przemysłowej, kiedy granica pomiędzy człowiekiem a maszyną – jak to określił Klaus Schwab, założyciel Światowego Forum Ekonomicznego (WEF) – będzie się stopniowo zacierać. Jednym z pierwszych symptomów tej rewolucji jest to, że dane i algorytmy de facto definiują naszą rzeczywistość. Dziś to dane tworzą
Beth Macy odmalowuje rozległy i drobiazgowy pejzaż współczesnych Stanów Zjednoczonych, przez które przetacza się przerażających rozmiarów epidemia. Choroba przyszła z Appalachów, z dotkniętych bezrobociem i zapomnieniem górniczych miasteczek, w których rynek wymościły dilerom ból i beznadzieja. Opioidy zabijają dziś w USA więcej ludzi niż broń palna, wypadki samochodowe i HIV razem wzięte. A będzie gorzej.
„Jesteśmy kanarkami w kopalni” – mówi jeden z mieszkańców Roanoke, miasteczka w stanie Wirginia, od 20 lat trawionego przekleństwem opioidów. Uzależnieni są robotnicy i intelektualiści, emeryci i nastolatki, miejscowe gwiazdy. Nie ma rodziny, której nie dotknęłaby „choroba zdesperowanych”.
