Życie może być przygodą i odkrywaniem. Pod warunkiem, że odważysz się skorzystać z szansy rozwoju. Dostaje ją tylko człowiek.
Człowiek jest jedyną na Ziemi istotą obdarzoną wolnością. Pies rodzi się, żyje i umiera jako pies. Róża nie może stać się lotosem. Zwierzęta i rośliny pozbawione są wolności wyboru. Sytuacja człowieka jest inna, stąd wynikają jego godność i niepowtarzalny charakter jego życia.
Uważam, że Karol Darwin nie miał racji, umieszczając człowieka w jednym rzędzie ze zwierzętami. Zasadnicza różnica polega bowiem na tym, że wszystkie zwierzęta rozwijają się według biologicznego programu. Człowiek takiego programu nie ma. Rodzi się z czystym umysłem, który jest jak niezapisana karta – tabula rasa.
Tylko człowiek pozostaje wolny. Wolny jest jego duch. Człowiek staje przed możliwością rozwoju. Sam decyduje o tym, kim się chce stać. Życie jest więc pewnego rodzaju przygodą i odkrywaniem.
Prawda o życiu nie została ci dana. Sam ją stwarzasz. W każdym momencie stwarzasz samego siebie.
Jeżeli akceptujesz pogląd, że życiem kieruje przeznaczenie, wtedy również podejmujesz decyzję. Akceptując fatalizm, dokonujesz wyboru, stajesz się niewolnikiem. Sam wybierasz więzienie.
Ludzie obawiają się wolności, ponieważ pociąga ona za sobą ryzyko. Nie możesz przerzucić odpowiedzialności na barki innej osoby. Stajesz przed egzystencją całkowicie za siebie odpowiedzialny. Nie możesz uciec od odpowiedzialności. Pojawia się lęk. Z tego powodu ludzie przyjmują różnego typu deterministyczne postawy.
Dziwne jest to, że zarówno ludzie religijni, j
