Według obecnego stanu wiedzy półtora miliona lat temu pierwsze istoty człowiekowate opuściły rejony Afryki Wschodniej, rozpoczynając swoje rozprzestrzenianie się po całej Afryce i Eurazji. Około pół miliona lat później migrujący homo sapiens dotarł dalej, być może nawet do Australii. Następne tysiąclecia to proces jeszcze dalszej eksploracji globu i jednoczesnego dzielenia się na niezliczone społeczności rozwijające swoje własne oryginalne kultury. W ostatnich stuleciach – pod wpływem rozlicznych „odkryć” geograficznych – ludzkość zaczęła znów się łączyć i ujednolicać swoją kulturę. W naszym XXI w. wszystkie społeczeństwa, oprócz kilku wciąż wyizolowanych wyjątków, mają ze sobą kontakt.

Dzieje tych dwóch zjawisk – rozdzielania i ponownego łączenia, migracji i ponownego „odkrywania” – są właśnie przedmiotem prawie sześciusetstronicowego dzieła Fernándeza-Armesto.