Spadanie do morza

Czyta się 8 minut

Poeta, publicysta, stale współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Znak”. Autor kilku tomów wierszy, książek biograficznych i eseistycznych oraz książek dla dzieci. Stara się działać na rzecz lepszego świata.

Co robi świat, gdy pojawia się w nim za dużo cierpienia? I ile we mnie samym jest miejsca na bunt wobec zła? Przedstawiamy fragment książki Dziennik pocieszenia (Kraków 2024).

Jasnoniebieskie niebo, na niebie baranki, cieplutko. Z okna na czwartym piętrze hotelu centrum Śródki wygląda jak rynek małego miasteczka we Francji czy we Włoszech. Przy stolikach ustawionych naprzeciwko gotyckiego kościoła, pod napinanymi przez wiatr dachami z płótna, ludzie spokojnie piją kawę, a dzieci jedzą lody. Żaden świst nie przerywa leniwych rozmów, ziemia się nie trzęsie, na horyzoncie nie błyska się i nie słychać szczęku żelaza. Rytmiczna muzyka płynie główną ulicą, zakręcając pod wyglądającym jak kawałek tortu klasztorem filipinów.

Jest nieprzyzwoicie pięknie – mówimy w takich dniach o takich miejscach. Potrzebujemy piękna, bo grozy, choć oglądamy ją tylko z daleka, mamy już dosyć,

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj

Wojciech Bonowicz:

Poeta, publicysta, stale współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Znak”. Autor kilku tomów wierszy, książek biograficznych i eseistycznych oraz książek dla dzieci. Stara się działać na rzecz lepszego świata.

Data publikacji: 02.03.2024

Czytaj również:

Julia Pańków:

Redaktorka. Studiowała filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Przez wiele lat pracowała jako dziennikarka i sekretarzyni rozmaitych redakcji. Pamięta czasy, gdy pisma istniały tylko w druku. Lubi kawę, długie spacery po lesie i nad Morzem Bałtyckim. Zbiera kamienie i dobre historie. Chętnie pisze o kobietach, jest współautorką książek biograficznych: „Kreatorki. Kobiety, które zmieniły polski styl życia” i autorką zbioru szkiców biograficznych „Twórcze życie we dwoje”.

Eryk Lipiński i Ha-Ga – małżeństwo rysowników działających w czasach, gdy satyra musiała walczyć w szeregach postępu. Przez dekady rozweselali też czytelników „Przekroju”. Zanim ich drogi się rozeszły, byli najsławniejszą parą polskiej karykatury.

– Jako dziecko miałam w domu dwa skrajne przekazy – mówi Zuzanna Lipińska. – Dla taty wszystko było proste. Uważał każdy swój pomysł za świetny i natychmiast go realizował. Powtarzał mi zawsze, że można osiągnąć, cokolwiek się chce. Mama nad wszystkim się zastanawiała, nieustannie się krytykowała. Nigdy nie była z siebie zadowolona.

Czytaj dalej

Czytaj również:

Okrakiem na barykadzie

Logowanie

Rejestracja