uczę się roli

Czyta się 1 minutę

Poetka, autorka dwóch książek „Cud” i „Anomalia” oraz „vesica piscis”. Jedna z redaktorek Babińca Literackiego. Publikowała między innymi w „Dwutygodniku”, „Fabulariach” i „Migotaniach”. Obecnie pracuje nad trzecim tomem poetyckim, który ukaże się nakładem wydawnictwa Convivo.

pan doktor mówi, że ssri może wyleczyć
nawet z miłości. biorę to od osiemnastu lat
z miłości właśnie.

„z miłości własnej” – poprawia doktor.

boję się, gdy znika matka, doktorze.
nie, żeby moja. gdy ja znikam jako matka
i rodzę jako aktorka.
moje role są niepoliczalne, niepoczytalne.
ciężko się tego nauczyć.
ciężko z tego odpowiadać.

„za to odpowiadać” – poprawia doktor.

robię dużo niedobrych rzeczy, ale tylko
w mojej głowie.

„robię dużo niedobrych rzeczy – tak powinna
pani mówić”.

z miłości własnej robię dużo niedobrych
rzeczy. ciężko za to odpowiadać.

Komentarz autorki:

Uczę się roli to wiersz o udawaniu. To wiersz o społecznych oczekiwaniach, ale też wewnętrznej presji. To wiersz o kobiecie histrionicznej. O kruchości jednostki wobec stereotypu.

Katarzyna Zwolska-Płusa:

Poetka, autorka dwóch książek „Cud” i „Anomalia” oraz „vesica piscis”. Jedna z redaktorek Babińca Literackiego. Publikowała między innymi w „Dwutygodniku”, „Fabulariach” i „Migotaniach”. Obecnie pracuje nad trzecim tomem poetyckim, który ukaże się nakładem wydawnictwa Convivo.

Data publikacji: 06.09.2020

Czytaj również:

Piotr Jemioło:

Urodził się w 1990 r. Inżynier materiałoznawstwa (specjalność: faktura domowych prześcieradeł), a prywatnie make up artist oraz nieślubne dziecko Andrzeja Sosnowskiego i Jacka Podsiadły. Własnym sumptem postawił skromną chatynkę na parceli graniczącej z Pustynią Błędowską. Nigdy nie został porwany przez kosmitów, nad czym bardzo ubolewa. Autor jednej książeczki z wierszykami.

pamięci Andrzeja Bursy

koszmar na piętrze:
ogłoszono zmierzch
człowieka.

Czytaj dalej

Komentarz autorki:

Czytaj również:

[to]

Logowanie

Rejestracja