Wilczyca w owczej skórze Wilczyca w owczej skórze
Przemyślenia

Wilczyca w owczej skórze

Łukasz Chmielewski
Czyta się 2 minuty

A było tak: po amerykańskiej wojnie secesyjnej rodzina Briggsów założyła Briggs Land, azyl dla tych, którzy cenili proste i spokojne życie ponad rozpędzającą się rzeczywistość. Jednak ta przystań przerodziła się w wylęgarnię neonazizmu, zorganizowanej przestępczości i ruchu secesyjnego. Obecnie terytorium rządzi skazany za zamach na prezydenta, Jim. Codziennie od 20 lat odwiedza go żona, Grace, która wykonuje posłusznie mężowskie polecenia. Grace jest inna i ma plan: chce przywrócić do życia dawny azyl. Żeby to zrobić, musi pójść na wojnę z mężem, synami i lokalną społecznością, która niechętnie zaakceptuje kobietę w roli przywódcy…

Briggs Land. Kobieca ręka to kapitalny początek kryminalno-obyczajowej serii komiksowej scenarzysty Briana Wooda  i rysownika Macka Chatera przy wsparciu kolorystów Lee Loughridge’a i Jeremy’ego Colwella. Fabuła dotyka bolesnych i skrzętnie zamiatanych pod dywan problemów, z jakimi borykają się obecnie Stany Zjednoczone: rasizm, reakcja, przemoc i dostęp do broni palnej. Tabliczki z napisami „Intruzi zostaną zastrzeleni” są stałym elementem tego krajobrazu, ale prawdziwy kłopot rodzi się, kiedy rozwieszający owe tabliczki nie uznają federalnej jurysdykcji. Wood nie tylko solidnie osadza swoją historię w na kanwie zbrojnego konflikt FBI z ranczerami z Oregonu, zakończonego strzelaniną w 2016 roku. Potrafi też pokazać w wymiarze uniwersalnym, jakie demony drzemią w zwykłych ludziach, w sąsiadach i w rodzinie.

Fragment komiksu „Briggs Land. Kobieca ręka”
Fragment komiksu „Briggs Land. Kobieca ręka”
Fragment komiksu „Briggs Land. Kobieca ręka”
Fragment komiksu „Briggs Land. Kobieca ręka”
Fragment komiksu „Briggs Land. Kobieca ręka”
Fragment komiksu „Briggs Land. Kobieca ręka”

W komiksie rozmach spotyka się ze skrupulatnością. Pogmatwanej intrydze towarzyszy mnóstwo detali, od precyzyjnie zrekonstruowanej toaletki po prowincjonalną mentalność odtworzoną z zachowaniem jej niuansowości i dynamiki zmian. Wieloaspektowość nie sprawia jednak, że album jest przeładowany wydarzeniami i szczegółami. Trzyma za to w napięciu. Wood umiejętnie dawkuje informacje, dzięki czemu wojna o wpływy w rodzinie wydaje się elementem większej całości. Narracja prowadzana jest zarówno z perspektywy Grace, jak i agentów federalnych, którzy pracują nad sprawą „terytorium Briggsów”. Ten dualizm nie tylko dynamizuje akcję, ale pozwala również patrzeć na jedno wydarzenie bądź zachowanie z wielu perspektyw. Czytelnik musi sam wybrać, jak postrzegać bohaterów i ich działania. Bo choć Grace stara się działać inaczej niż jej mąż i zachowuje się jak grzesznik, który stara się o odkupienie, nader często przypomina jak wilka w owczej skórze…

 

Czytaj również:

Waga równowagi Waga równowagi
i
Józef Wincenty Kruszewski, „Proszony obiad w bogatym domu żydowskim w Krakowie”, ok.1880 r., Muzeum Narodowe w Warszawie (domena publiczna)
Dobra strawa

Waga równowagi

Łukasz Modelski

Po podziale Imperium Rzymskiego teoria humoralna, mówiąca o czterech płynach krążących w organizmie (krwi, żółci, flegmie oraz czarnej żółci) i powszechnie znana dzięki pismom Galena, odeszła na Zachodzie w zapomnienie.

W Bizancjum było nieco inaczej: wciąż pojawiali się tam holistyczni, jak byśmy dziś modnie powiedzieli, lekarze ‒ zarówno teoretycy, jak i klinicyści. Ostatnim z wielkich był Paweł z Eginy, lekarz i encyklopedysta żyjący w VII wieku. Dla kulturowej historii diet to postać znacząca – to za sprawą Pawła Arabowie zapewne po raz pierwszy zetknęli się z Galenowską teorią humorów, którą po kilkuset latach przywrócili Zachodowi.

Czytaj dalej