Wyryte w pamięci

Czyta się 4 minuty

Profesor w Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Przez 20 lat zajmował się układaniem słowników i z tego czasu zostało mu zamiłowanie do słowa.

Po niemiecku Aussichtspunkt, po czesku vyhlídka, po polsku punkt widokowy. Brak w języku polskim jednowyrazowego określenia takiego miejsca może sugerować – czy trafnie? – że w Polsce jest ich niewiele i nie warto było się trudzić szukaniem nazwy. Nie chodzi oczywiście o jakikolwiek bezleśny szczyt, odkrytą przełęcz w górach lub polanę z rozległym widokiem. Punkt widokowy oferuje panoramę szczególnie atrakcyjną lub nieoczekiwaną. Dobrym przykładem jest wyniosła skała na zalesionym grzbiecie, z której otwiera się ciekawy widok, albo wieża lub platforma widokowa wzniesiona specjalnie dla turystów.

Kuracjusze z Lądka-Zdroju mogą się wybrać na niedługi spacer na górę Trojak, z której widać na dalszym planie panoramę gór ze Śnieżnikiem, najwyższym szczytem w Kotlinie Kłodzkiej, a na bliższym, całkiem bliskim – skałę, na której ktoś napisał białą farbą:

04.06.1989

WOLNY ALE GŁODNY

Jest o czym podumać – nie tylko o braku przecinka, którego oczekiw

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj

Mirosław Bańko:

Profesor w Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Przez 20 lat zajmował się układaniem słowników i z tego czasu zostało mu zamiłowanie do słowa.

Data publikacji: 05.12.2018

Artykuł z numeru: Zima 2019

Czytaj również:

Mirosław Bańko:

Profesor w Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Przez 20 lat zajmował się układaniem słowników i z tego czasu zostało mu zamiłowanie do słowa.

„Nie mam takiej wiedzy” to stosunkowo nowy sposób wyrażania tego, co kiedyś mówiło się prościej słowami „Nie wiem”. Popularność tego zwrotu wynika chyba stąd, że rozgrzesza on mówiącego: nie wiedzieć – czasem nie wypada, a nie mieć wiedzy – to się zdarza i nie można mieć o to pretensji. Zresztą nie mam tylko „takiej” wiedzy, a inną mam, a jakże!

W sejmowych komisjach śledczych „Nie mam takiej wiedzy” to rutynowa formuła. Pozwala uniknąć odpowiedzi na niewygodne pytania, zachować twarz, a nawet podkreślić szczerość odpowiedzi, np.: „Ja nie wiem. Naprawdę nie mam takiej wiedzy”. Osoba, która nie ma „takiej” wiedzy, sugeruje ponadto, że według jej wiedzy jest całkiem inaczej, czyli że rozmówca się myli.

Czytaj dalej

Czytaj również:

Wiedza i intuicja

Logowanie

Rejestracja