W twórczości Agaty Wrońskiej często powraca wątek rzadkiej odmiany piękna, które najlepiej widać na styku rzeczywistości i fantazji. W pracach artystki regularnie pojawiają się jej znajomi. Ich postacie są zaszyfrowane w zmysłowej rzeczywistości i wyabstrahowane z kontekstu. Każda praca jest odrębną historią opowiedzianą w wielopiętrowym, pełnym tajemniczej symboliki krajobrazie.
Agata Wrońska jest absolwentką Wydziału Fotografii Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii, ale w swojej praktyce posługuje się fotografią jako punktem wyjścia do wprowadzania widza w stan zadziwienia i zauroczenia kolorowymi, marzycielskimi sceneriami. W jej pracach często pojawiają się cyfrowe interwencje, skrawki świata wymodelowanego w trójwymiarze, 3D i elementy kolażu. Wszystkie te zabiegi wydają się płynąć z wewnętrznej potrzeby pogoni za estetyczną doskonałością, a im bardziej artystka się do niej zbliża, tym bardziej abstrakcyjna i niepokojąca staje się jej sztuka. Jednocześnie ze zdjęć Wrońskiej odczytać można głęboką fascynację cielesnością, chociaż język, którym opowiada o ludzkiej seksualności, nigdy nie jest sentymentalny ani wulgarny.
Duża część twórczości Agaty Wrońskiej powstaje w wyniku kolaboracji z projektantami, grafikami, osobami związanymi zawodowo z modą oraz artystami z najróżniejszych dziedzin sztuki. Obrazy produkowane przez twórczynię jako osobiste, artystyczne projekty przenikają się ze zleceniami komercyjnymi, co umożliwia jej pozostanie blisko popkultury i odpowiadanie na jej zapotrzebowania własnym językiem. Praktykę komercyjną traktuje z takimi samymi zaangażowaniem i wrażliwością jak możliwość artystycznych wypowiedzi.
Artystka mieszka i pracuje w Warszawie.
Kaja Kusztra
