Izabela „Czajka” Stachowicz

Pisarka, partyzantka, milicjantka, muza, mecenaska, opiekunka artystów. Żyła w latach 1893–1969. Uwieczniona przez Witkacego w „Pożegnaniu jesieni" jako demoniczna żydowska dziedziczka Hela Bertz. Córka bogatego przedsiębiorcy z Sosnowca, absolwentka historii sztuki w Berlinie, zadebiutowała w 1937 r. reportażem „Moja podróż: Szlakiem Południa". W czasie drugiej wojny światowej trafiła do warszawskiego getta, z którego uciekła i wstąpiła do partyzantki AL. Po wojnie, w milicyjnym mundurze, poszukiwała dzieł sztuki zagrabionych przez hitlerowców. Pod Jelenią Górą znalazła obrazy Matejki. Po odejściu z MO poświęciła się pisaniu powieści autobiograficznych. Dla Marii Dąbrowskiej była „mitomanką”, dla Jana Kotta 
– bardziej eufemistycznie – „nadrealistką”.