Hałas to lekceważone zagrożenie, które zaburza funkcjonowanie ludzi, zwierząt, a nawet roślin. Powoduje stres, prowokuje agresję, zwiększa ryzyko chorób serca. Zagłuszanie problemu hałasu może mieć dla nas katastrofalne skutki.

Poranna kawa. Rozkładam laptopa w ogrodzie. Słychać tylko poranny świergot ptaków. Nic, co by przeszkadzało. Nagle w sielankę wdziera się ryk piły mechanicznej. A konkretnie dwóch pił, którymi nowi sąsiedzi zaczynają masakrować drzewa na działce obok. Ruszyła budowa. Chowam się w domu. Niestety, mimo zamkniętych okien do moich uszu wciąż dochodzi stłumiony, ale rozpraszający warkot. Na wsi, dokąd uciekłam z dużego miasta właśnie przed hałasem, hałas mnie dopadł. Czy nie da się przed nim uchronić?

Konieczny koszt postępu?

A może sieję niepotrzebną panikę? Przecież hałas towarzyszy nam od wieków i jakoś sobie z nim radzimy. W starożytnym Rzymie zabraniano jazdy rydwanami nocą, by turkot kół nie budził mieszkańców, w średniowieczu ulice wygłuszano słomą, dziś montujemy wzdłuż dróg i torów kolejowych ekrany wyciszające, instalujemy dźwiękoszczelne okna. Ale hałas narasta – rozrastające się arterie autostrad, linii kolejowych, tramwajowych, kolejne lotniska – hałasu doświadczamy wszyscy, nie tylko mieszkańcy wielkich miast, ale też małych wsi, takich jak ta, w której mieszkam. Najczęstszym źródłem niechcianych dźwięków jest ruch drogowy: z badań wynika, że 125 mln Europejczyków jest z tego powodu narażonych na dźwięki o natężeniu wyższym niż 55 decybeli (to poziom uznawany za szkodliwy). Dla porównania: szum lasu to około 10 dB, szept – 30–40 dB, a zwykła rozmowa – około 50 dB. Pojedynczy samochód osobowy generuje dźwięk o natężeniu przekraczającym 65 decybeli, ciężarowy – powyżej 70, a start samolotu – 120. W dużych europejskich czy amerykańskich miastach, jak Nowy Jork czy Los Angeles, średnie natężenie dźwięku wynosi 80–90 decybeli. Jeśli przez długi czas słyszymy hałas powyżej ­85 decybeli, narażamy się na uszkodzenia słuchu, zaburzenia równowagi, a nawet ból. Hałas o mniejszym natężeniu powoduje, że stajemy się zdenerwowani i zmęczeni.

Dlaczego