Nowy numer „Przekroju” już dostępny!
Kup tutaj
* * * (Nie mamy korzeni…) * * * (Nie mamy korzeni…)
i
komiks liryczny: Joanna Łańcucka
Doznania

* * * (Nie mamy korzeni…)

Michał Domagalski
Czyta się 1 minutę
Michał Domagalski:
Urodził się, mieszka za lasem (jeśli patrzeć z centrum Poznania). Złożył tomik wierszy ​„Poza sezonem”,​ który ukazał się drukiem i został nominowany do ​Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w​ kategorii debiut roku oraz do Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Pisze opowiadania i zaczyna je publikować.

Nie mamy korzeni. Ale ludzie to nie drzewa.
Przypominamy raczej przerzucane z serwera
na serwer pliki, pliki uwolnione, pirackie pliki, geny
pozbawione więzów rodzinnych. Kopie. Obce
same sobie. Zamknięte w przestrzeniach
otwartych na beton i metal, elektronikę
i śmiech z wczorajszej mody. Czasami

przyjeżdża ktoś z daleka. Pachnie
wilgotną ziemią, recytuje sonety
Kasprowicza,

którego imię trzeba sprawdzić w sieci.

Komentarz autora:

Uwiera mnie coś w używaniu metafor zakorzenionych w przeszłości tak odległej, że właściwie nieopisujących świata, który znam. Przeszkadzają mi mądrości powtarzane przez pokolenia, ponieważ udają prawdy objawione, są jednak niekompatybilne z rzeczywistością. Kiedy wracam do sonetów​ Z chałupy​, to znajduję przedstawioną przez Kasprowicza wieś z XIX wieku. Myślę, że XIX wiek minął, chociaż niektórzy trzymają się go kurczowo.

komiks liryczny: Joanna Łańcucka
komiks liryczny: Joanna Łańcucka
Michał Domagalski:
Urodził się, mieszka za lasem (jeśli patrzeć z centrum Poznania). Złożył tomik wierszy ​„Poza sezonem”,​ który ukazał się drukiem i został nominowany do ​Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w​ kategorii debiut roku oraz do Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Pisze opowiadania i zaczyna je publikować.
Data publikacji: 11.12.2020
Artykuł z numeru: Zima 2021

Czytaj również:

Człowieku! Człowieku!
i
Rysunek: archiwum „Przekroju”
Przemyślenia

Człowieku!

Sławomir Mrożek
Sławomir Mrożek:
Pisarz, rysownik, satyryk, autor sztuk teatralnych i scenariuszy filmowych. Jako dramaturg zaliczany do nurtu teatru absurdu. Debiutował w 1950 r. na łamach „Przekroju” okładkowym reportażem o Nowej Hucie. Żył w latach 1930–2013.

Pamiętaj, jesteś nieśmiertelny, a miejsce w pociągu należy się bardziej tobie niż bliźniemu.

1.

Po pierwsze – nie daj się nabrać na ten kawał z umieraniem. Pamiętaj o tym, co powiedział ojciec Antoniego Słonimskiego: „Doświadczenie nas uczy, że zawsze umiera kto inny”. Rzeczywiście, kiedy się dobrze rozejrzeć, to mimo licznych katastrof, przeciętnej śmiertelności, chorób rozmaitych i przypadków – każdy z nas, dzięki Bogu, jakoś żyje. Dlatego pogrzeby, klepsydry i w ogóle te sprawy należy traktować ze smutkiem, ale i z pewną wewnętrzną rezerwą, która ci zresztą przyjdzie bez trudu. Podobnie wszyscy udają, że są przekonani, jakoby ziemia kręciła się dookoła słońca, bo inaczej nie wypada. Ale tak naprawdę, na osobisty użytek, wolimy układ Ptolomejski.

Czytaj dalej