Nowy numer „Przekroju” już dostępny!
Kup tutaj
Niebo jest miejscem klejnotów Niebo jest miejscem klejnotów
Opowieści

Niebo jest miejscem klejnotów

Aldous Huxley
Czyta się 5 minut
Aldous Huxley:
Pisarz. Filozof. 1894–1963. Eton, Oksford, Bloomsbury, potem „Nowy wspaniały świat” (dystopia). Wschód, meskalina, LSD, potem „Wyspa” (utopia).

Ludzie od zawsze uważali, że błyszczące kamienie to boski atrybut. Według Aldousa Huxleya wytłumaczenia tego poglądu należy szukać w mistycznych wizjach.

„Mieszkałeś w Edenie, ogrodzie Bożym; okrywały cię wszelkiego rodzaju szlachetne kamienie: rubin, topaz, diament, tarszisz, onyks, beryl, szafir, karbunkuł, szmaragd, a ze złota wykonano okrętki i oprawy na tobie […]. Jako wielkiego cheruba opiekunem ustanowiłem cię […], chadzałeś pośród błyszczących kamieni”[1]. Buddyjskie raje również ozdobione są podobnymi „błyszczącymi kamieniami”. Zatem w Zachodnim Raju Sekty Czystej Krainy ściany są ze srebra, złota i berylu, są tam jeziora z wysadzanymi klejnotami brzegami oraz obfitością lotosów, w których zasiadają Bodhisattwowie.

Opisując swoje Inne Światy, Celtowie czy Teutonowie niewiele mówią o drogocennych kamieniach, ale mają dużo do powiedzenia na temat innego materiału, dla nich

Informacja

Twoja pula treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu już się skończyła. Nie martw się! Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej, dzięki której będziesz mieć dostęp do wszystkich treści na przekroj.org. Jeśli masz już aktywną prenumeratę cyfrową, zaloguj się, by kontynuować.

Subskrybuj
Aldous Huxley:
Pisarz. Filozof. 1894–1963. Eton, Oksford, Bloomsbury, potem „Nowy wspaniały świat” (dystopia). Wschód, meskalina, LSD, potem „Wyspa” (utopia).
Tłumaczenie: Marta Mikita
Data publikacji: 20.03.2020
Artykuł z numeru: Wiosna 2020

Czytaj również:

Trzy różowe pigułki Trzy różowe pigułki
i
ilustracja: Marek Raczkowski
Doznania

Trzy różowe pigułki

Aldous Huxley
Aldous Huxley:
Pisarz. Filozof. 1894–1963. Eton, Oksford, Bloomsbury, potem „Nowy wspaniały świat” (dystopia). Wschód, meskalina, LSD, potem „Wyspa” (utopia).

„Praca stanie się jogą pracy, zabawa będzie jogą zabawy, a codzienne czynności awansują do statusu jogi codziennego życia” – czy utopijna wizja Aldousa Huxleya z 1962 r., w której filozofia Wschodu tworzy syntezę z ówczesną wiedzą naukową, ma szanse na spełnienie?

Kto jest kim

Will Farnaby – główny bohater; typowy europejski inteligent: błyskotliwy i w głębi duszy nieszczęśliwy. Jako dziecko widział śmierć ukochanej ciotki; jako dorosły zdradzał żonę i doprowadził do jej śmierci. Wymienione wydarzenia służą mu za uzasadnienie własnego cynizmu, jednak z każdą kolejną stroną powieści szlachetnieje.
Doktor Robert MacPhail – mądry badacz i lekarz, który swoją wiedzą ochoczo dzieli się z Willem ignorantem; w międzyczasie pracuje w laboratorium i odwiedza umierającą na raka żonę.
Murugan – młody następca na tronie państwa Pala, zafascynowany zachodnim stylem życia; kiedy dojdzie do władzy, planuje zburzyć buddyjskie świątynie, wykorzystać złoża ropy naftowej i wprowadzić na wyspę szybkie samochody.
Widżaja – drugoplanowa postać, która budzi zaufanie; współpracownik doktora Roberta: młody, mądry, łagodny, wyrozumiały, a zarazem duży i silny – właściwie ideał; przekaziciel świetnych genów.

Czytaj dalej