Bojownik z doktoratem

Huey Percy Newton

Logo: drapieżnik szykujący się do skoku, image: czarne skórzane płaszcze, czarne berety na bujnym afro, na ramieniu broń. Czarne Pantery nie chciały być owieczkami, miały dość pokojowych działań Martina Luthera Kinga. Rasizm i brutalność służb wymagały bardziej zdecydowanych kroków.

Partia Czarnych Panter powstała w 1966 r. w Oakland w Kalifornii. Ojcami założycielami byli Bobby ­Seale (został przewodniczącym organizacji) i Huey Percy Newton (dostał „tekę” ministra obrony). Samoobrona była jednym z celów partii – skoro prawo pozwalało na noszenie broni, uzbrojone grupy Afroamerykanów zaczęły patrolować miasto. Liczył się pokaz siły. Ale największe znaczenie miał program wsparcia czarnej społeczności zdefiniowany w słynnych dziesięciu punktach. Pantery m.in. domagały się wolności, pracy, edukacji, zwolnienia Afroamerykanów ze służby wojskowej, powstrzymania brutalności policji. Organizowały banki żywności i odzieży, spółdzielnie mieszkaniowe, a także ustanowiły program „Bezpłatne śniadanie dla dzieci”.

Huey P. Newton sam dobrze wiedział, jak to jest być głodnym i prześladowanym. Urodził się w 1942 r. w Monroe w Luizjanie, parafii niechlubnie zapisanej w dziejach. W latach 1877–1950 zlinczowano tu 37 czarnoskórych. To dlatego 8-letni Huey wraz