Trwa era plastikozoiczna. Lądy i morza pokrywają olbrzymie ilości plastiku. Na niewielkiej wyspie Henderson na Oceanie Spokojnym, która niegdyś tętniła życiem, Plastikowa Torebka spotyka Diament i zaczyna opowiadać mu swoją historię.

Działo się to w dalekiej przyszłości, za oceanami, lądami, eonami…

– Jest tu ktoś czy jestem sama? – spytała Plastikowa Torebka. – Ej, widzę cię. Ty tam, mówię do ciebie. Nie ma światła, a ty je odbijasz. Ty, mały. Jak to robisz?

– Jestem diamentem – odpowiedział ktoś nadspodziewanie mocnym i dźwięcznym głosem.

– Diamentem? Skąd tu nagle diament? Kto cię tu zgubił?

Diament nie odpowiadał.

– No, co tu robisz, błyszczący kamyku? – krzyknęła Plastikowa Torebka, wydymając się lekko, a może wydął ją lekki wiatr unoszący pył nad pustkowiem.

– Uważaj – powiedział Diament. – Ni