Dzięki ciszy możemy zjednać się z całą przyrodą, która jest w nas obecna jako jedyna rzeczywistość. Wsłuchujmy się w przyrodę, budząc w sobie poczucie najgłębszego spokoju, istniejącego zanim jeszcze narodził się jakikolwiek dźwięk.
Świadome milczenie i słuchanie – niezależnie od tego, czy jest to gwar miasta, czy spokój wsi – pomaga nam odkryć nas samych.
Pomiędzy bodźcem a reakcją istnieje niema przestrzeń. W tej przestrzeni mieści się nasza największa siła – siła wyboru.
W świecie zgiełku, wciąż pędząc w niedoścignioną przyszłość, nasze życie ulega iluzjom. Kiedy wrzawa bierze górę nad ciszą, wówczas ogarnia nas niepokój. Zatrzymaj się, gdy cisza cię odnajduje, zamilknij, wtedy dopiero naprawdę możesz poznać samego siebie.
Cisza jest przestrzenią, w której można wsłuchać się w muzykę własnego jestestwa. Możemy tam poznać nie tylko siebie, odkryć innych, ale przede wszystkim przestrzeń, której wszyscy jesteśmy częścią.
Muzyka, utkana z pauz, chwil spoczynku, najbardziej wybrzmiewa, kiedy cichnie ostatnia nuta. Wsłuchujmy się w nią, między słowami dialogu życia poznając prawdę.
Prawdziwa wolność spotyka się z twórczym entuzjazmem w ciszy, a zniewolenie poszukuje ucieczki w zamieszaniu życia.

Dzięki ciszy możemy zjednać się z całą przyrodą, która jest w nas obecna jako jedyna rzeczywistość. Wsłuchujmy się w przyrodę, budząc w sobie poczucie najgłębszego spokoju, istniejącego zanim jeszcze narodził się jakikolwiek dźwięk.

Zdjęcia i tekst: Tomek Niewiadomski