Aborygeni – rdzenni Australijczycy wytwarzali nie tylko powracające bumerangi, lecz także znacznie praktyczniejsze, podobne kształtem drewniane pociski nazywane kylie, które nie wracają.
Bumariny – pochodzenie słowa „bumerang” jest niejasne; wedle jednej z hipotez wywodzi się ono od wyrazu „bumariny”, w języku dharug oznaczającego właśnie bumerang. Język dharug jest już niemal wymarły. Aborygeni posługiwali się ponad 300 językami, z których tylko 150 dotrwało do dziś, a zaledwie kilkanaście przekazywanych jest dalej dzieciom.
Cały świat – kylie używane były nie tylko w Australii, ale również na kontynencie europejskim, azjatyckim, afrykańskim i amerykańskim.
Dwulicowość – w latach 1940–1970 bumerang stał się najważniejszym turystycznym gadżetem i symbolem Australii. Jednocześnie Aborygeni poddawani byli okrutnemu wykorzenianiu, rozłączaniu rodzin, niszczeniu tożsamości.
Emu – polując na emu, aborygeński myśliwy mierzył w szyję zwierzęcia. Celnym rzutem mógł nawet zabić nielota na miejscu. Kangura zazwyczaj starał się okaleczyć, trafiając w nogi.
Faraon – Tutanchamon miał dużą kolekcję bumerangów, zarówno powracających, jak i nie.
Grawitacja – nie jest potrzebna, żeby bumerang latał, jak należy, i powracał. Udowodniono to podczas eksperymentów na orbicie.
Herosi – wedle mitologii aborygeńskich nadludzkie istoty w Czasie Śnienia za pomocą bumerangów kształtowały rzeźbę terenu.
Indianie – rdzenni Amerykanie z plemienia Hopi używali kylie do polowań na króliki. Uważali, że nadaje się do tego celu lepiej niż łuk.
Jaskinia – najstarszy zachowany bumerang (a właściwie kylie) znaleziono w Jaskini Obłazowej obok Białki Tatrzańskiej. Ma 30 tys. lat i jest wykonany z ciosu mamuta – dlatego nie uległ rozpadowi przez tak długi czas.
Kobiety – w społecznościach aborygeńskich istniał wyraźny podział ról. Polowali tylko mężczyźni, więc to oni używali kylie. Mięso stanowiło jednak zaledwie 10% pożywienia, o resztę, czyli o 90%, troszczyły się kobiety.
Lotnictwo – bumerang ma odpowiedni profil skrzydeł, który nadaje mu siłę nośną, dlatego jest uważany za pierwszą maszynę latającą.
Malowidła naskalne – najstarsze przedstawienia w Australii, na których widać polowanie z kylie, mają 50 tys. lat.
Narzędzie – Aborygeni używali bumerangu także do kopania oraz rozpalania ognia poprzez tarcie.
Otwarta przestrzeń – bumerang, a właściwie kylie, to świetna myśliwska broń, ponieważ leci bardzo daleko (80 m, a w przypadku dużych egzemplarzy dwa razy dalej).
Przypadek – wracające bumerangi powstały prawdopodobnie przypadkiem, jako nieudane egzemplarze lecących prosto kylie.
Rozrywka – bumarangi (te właściwe: wracające) nie są zbyt użyteczne jako pociski. Ich zastosowaniem była zapewne głównie zabawa.
Spryt – istnieje jednak hipoteza, wedle której powracający bumerang mógł być przydatny w polowaniu. Podobno za jego pomocą można naganiać ptactwo. Sprytnie rzucony, krążący bumerang udawał ptaka drapieżnego, który płoszył zdobycz wprost w sieci myśliwych.
Torfowisko – najstarszy zachowany aborygeński bumerang znaleziono w torfowisku opodal miasteczka Millicent w Australii Południowej. Ma 10 tys. lat.
Uderzenie – ponieważ kylie wiruje, siła jego uderzenia jest zwiększona. Ruch obrotowy poszerza też pasmo rażenia broni.
Walka wręcz – Aborygeni używali bumerangów także jako drewnianych mieczy.
X – nowoczesne bumerangi mogą mieć więcej niż dwa skrzydła, zdarzają się trójskrzydłe lub w kształcie litery X.
Yeti – w roku 1978 mało znany włoski zespół dyskotekowy Boomerang nagrał piosenkę pt. Yeti.
Zawody – w międzynarodowych zawodach w rzucaniu bumerangiem triumfują Niemcy, Szwajcarzy, Amerykanie. Aborygenów brak.
Czytaj również:
