Tag: literatura

Język jako źródło samotności

Sztuka + Opowieści

Przemyślenia

Język jako źródło samotności

Stworzenie dziecięcego bohatera, wiarygodnego dla czytelnika, to dla pisarza zadanie trudne. Stworzenie całego świata wokół i wewnątrz tego bohatera, który będzie światem wiarygodnym, jest zadaniem niemal karkołomnym. O książce Filipa Zawady „Rozdeptałem czarnego kota przez przypadek” pisze

Łukasz Saturczak

Bennett Cerf – szczęśliwy wydawca Jamesa Joyce’a

Sztuka + Opowieści

Przemyślenia

Bennett Cerf – szczęśliwy wydawca Jamesa Joyce’a

Dziś Bloomsday, czyli święto upamiętniające twórczość Jamesa Joyce'a. Przypominamy fragment wspomnień legendarnego amerykańskiego wydawcy książek tego irlandzkiego pisarza, Bennetta Cerfa. Tekst ukazał się na naszych łamach w 1986 r.

Bennett Cerf

Humor + Rozmaitości

Rozmaitości

Fala niemocy

„Gorzkie chwile” to ciąg perypetii udręczonej bohaterki, jej spadków nastrojów czy też upadków w nicość. Zmagania z niedającą się domyć patelnią, z powszechną drożyzną, brakiem odpowiedniej pracy, pozbawionymi znaczenia więziami międzyosobowymi, pustką, która przenika każdy najdrobniejszy element bytu. Książkę recenzuje

Tomasz Wiśniewski

Dla analfabetów: Czyli dla uczniów

Sztuka + Opowieści

Przemyślenia

Dla analfabetów: Czyli dla uczniów

Proponuję uczniom zestaw powiększony z podwójną posypką: i nie trzeba czytać, i jest to totalne, czego nie przeczytacie, bo Wam będzie przeczytane. Najsłynniejsze dzieło Umberta Eco jest lekturą z listy rozszerzonej uzupełniającej, czyli dla uczniów nieanalfabetów, ale ja, choć umiem czytać, i tak wolę ze słuchania. O audiobooku „Imienia róży” pisze

Maciej Stroiński

Do ostatniego słowa

Sztuka + Opowieści

Przemyślenia

Do ostatniego słowa

7Ursula Le Guin stworzyła w literaturze całe wszechświaty, złożone kultury i wyobrażone społeczności. Przed śmiercią pisała jednak krótko i tylko o tym, co jest. Recenzja zbioru „Nie ma czasu. Myśli o tym, co ważne”.

Paulina Wilk

Kościoły, które nie udają kur

Sztuka + Opowieści

Przemyślenia

Kościoły, które nie udają kur

Współczesna architektura sakralna, szczególnie ta polska, budzi często zrozumiałą grozę. Pokraczne budynki najczęściej nie zasługują na więcej niż facebookowe podśmiechujki, choć nie brak projektów patrzących np. na świątynie powstałe w okresie PRL-u jako na przejaw społecznego protestu i budowlanej samoorganizacji. Jakub Turbasa w książce „Ukryte piękno. Architektura współczesnych kościołów” opisuje 18 przykładów znakomitej architektury sakralnej. Pozostaje pytanie: czy architekt projektujący kościoły musi koniecznie być chrześcijaninem? Książkę recenzuje

Aleksandra Kędziorek

Świat + Ludzie

Wiedza i niewiedza

„Mnich” w instytucji totalnej

Wbrew oczekiwaniom wielu żądnych sensacji i pikanterii czytelników „Mnich” Tadeusza Bartosia jest w gruncie rzeczy skondensowanym i wirtuozerskim opisem głębokiej struktury symboliczno-ideowej stojącej u podstaw chrześcijańskiej wizji świata oraz kościelnej praktyki.

Tomasz Stawiszyński

Dziwaczna uczta

Sztuka + Opowieści

Doznania

Dziwaczna uczta

Zachęcamy do lektury żartobliwej baśni o kaszance i zaprzyjaźnionej z nią wątrobiance.

Wilhelm Karl Grimm, Jacob Ludwig Karl Grimm

„Malcia, wysmarkaj się”, czyli skąd się wzięła „Dziwaczna uczta”

Sztuka + Opowieści

Przemyślenia

„Malcia, wysmarkaj się”, czyli skąd się wzięła „Dziwaczna uczta”

Spisana przez braci Grimm baśń „Dziwaczna uczta” nie miała szczęścia. Począwszy od trzeciego wydania zbioru „Kinder- und Hausmärchen” zastąpiona została przez dydaktyczną opowiastkę o Babie-Jadze. Nie była też znana polskim czytelnikom. A szkoda, bo to opowieść z „czarnego” repertuaru makabresek i horrorów, podobna do historyjek o wampirach, trupach i odciętych głowach, którymi dzieci straszą się nawzajem po zgaszeniu światła. I tak właśnie należy ją czytać – pomimo elementów grozy jest to żartobliwa opowieść utrzymana w konwencji purnonsensu.

Eliza Pieciul-Karmińska

Futbolowy koktajl znaczeń

Sztuka + Opowieści

Przemyślenia

Futbolowy koktajl znaczeń

Opisywać piłkę nożną można na wiele sposobów. Ten w „Lekcjach futbolu” mocno prowokuje do myślenia. Paweł Mościcki – eseista, tłumacz i naukowiec – przyłapał się na tym, że skomplikowane zagadnienia przekłada często na język futbolu. Postanowił więc odwrócić tę sytuację i językiem filozofii opisał piłkę nożną. Recenzuje

Sylwia Stano