Poczucie odrzucenia jest – wbrew pozorom być może – jedną z trudniejszych psychologicznie sytuacji. Przede wszystkim mamy do czynienia z doświadczeniem, którego komponentem jest miłość, i już samo to pomieszanie przyczynia się do cierpienia emocjonalnego. Dochodzi wówczas do sytuacji, kiedy miłość nie może być tylko miłością, lecz uwikłana jest w ciemny świat jej przeciwieństw.

Żeby można było mówić o poczuciu odrzucenia, potrzeba kilku czynników, z których zaistnieć muszą minimum dwa. Pierwszym – podstawowym – jest relacja, w której przynajmniej jedna strona doświadcza uczucia miłości. Kolejne czynniki to brak fizycznej obecności, podobnie jak w przypadku porzucenia; brak akceptacji, ciepła i zainteresowania, czasem skrajny, taki jak nieudzielenie choremu dziecku pomocy przez rodzica; przemoc fizyczna i/lub psychiczna; wystawianie na niebezpieczeństwo, np. wymaganie spełnienia